Ji bo armanc û hedefên qirêj jin tên bikaranîn

Ji bo îlankirina fermî wekî
‘Paşayê nû’ Erdogan hewl dide bi her awayî û rengî gel bikêşe bin deste xwe, da
ku ti kes li hemberî serweriya wî dernekeve. Dibe ku ji niha ve wekî paşayekî
nû tevdigere, hişmendî di nav axaftinên wî xwe dide der û di pratîka wî de ya
qirkirina gelan, bi taybet gelê kurd, armanc û hedefên wî tên pêk anîn, lê da
ku bigihije serweriya total û yekser, ew dixwaze hin gavên tedbîr û parastinê
ji bo xwe biavêje. Di şaxsê Erdogan de zilamê desthilatdar ê pergala
sermayedaran dixwaze êdî bi rengekî nû xwe ji nû ve biaferîne, umrê xwe dirêj bike.
Ji ber ku ger ev pergal tedbîrên xwe negire, wê di şerê cîhanê ê seyemîn de ku
li Rojhilata Navîn de tê meşandin, hilweşe û pergalekî nû dê were bi cih kirin.
Aloziya ku pergala kapîtalîzm jiyan dike, xwe pir zelal di deryayê aloziyên
Tirkiyê nîşan dide : aboriyek tevlîhev û bê hêz, jiyana sosyal ê têkçûyî,
pirsgirêkên hindurîn û bê exlaqtiyên mezin ku ketina mirovatiyê nîşan dide û
hwd. Li vê derê Erdogan di serî de ser jin û ciwan diçê, da ku ew hêza xwe ê
guhertina rewşa cîhanî di her milan ve, bikar neyinin, ango dixwaze çavê wan
bitirsîne. Ji xwe ev bi hezaran salan tên meşandin ji aliyê zilamên serdest ve.
Rewşekî ku newê qebûl kirin, nîn e.

Berî, di mijara
binpêkirina hewldanên azadiyê yên jin û dûrxistina jin ji civaka ku bi resenî
aîde jin e, giştî zilamên cîhanê destê hevdû digirtin û qirêjahiyên xwe pêk
dianîn. Mixabin, yekîtiya ku bi sedsalan bang lê dikirin, xwe tenê di demên
perçiqandina jin nîşan dida. Li Tirkiyê jî di mijara jin de desthilatdarên
welêt her bi yek nêrîn bersîv dan : ‘Pêwîst e jin bê deng bimîne yan ew ê were
kuştin.’! Jin ku bê nirx tê dîtin, bi kêr nayê dîtin, heta wekî objeyekî tê
şîrove kirin, di wan deman de di bin tundiyan giran jiyan dike. Li Tirkiyê, bi
her roj bûyerên tacîz û tecawîzê kêmtir nabin, heta ku êdî di zindanan de
hişmendiya xwe ê faşîst bi yekkirina cilan û işkenceyên giran îfade dike. Li vê
derê pirsgirêkên yekbûyîna zilaman nîn e – dema ku pêwîst e jin were binpê
kirin, piçûk xistin û tepisandin, zilam piştgiriya hevdû didin, tawîz nadeynin.

Lê belê ev ‘yekîtiya’ ku
em ji wê qal dikirin di demên dawî de her ku diçê, wekî malekî ku diruxe,
hildiweşe. Zilam êdî baweriya xwe bi zilam re nayenin. Her kes li hemberî hevdû
bi pêşderazî û tirs nêz dibe. Ji xwe li hemberî Erdogan hem nêzîkatiyên bi vê
rengî derdikevin hole, hem jî nerazîbûnên ji liv û tevgera wî dihele ku zilamên
wî jî êdî xwe paş ve didin. Ev qaşo yektiya wan êdî nema dişuxile. Erdogan êdî
nikare xwe ser piştgiriya xwe yê berî bigire an li benda arîkariyên nû bimîne.

Ji bona vê yekê
rêûrêbazekî nû bikar tîne : bicihanîna xeyalên xwe yên împaratoriyek faşîst bi
riya jin re. Dema ku Erdogan biryara bi çekkirina hêzên xwe yên AKP, bi taybet
yên jin da, ne ji bo parastina wan dayê. Dema ku Erdogan li her bajarekî pirsa
hijmara jin dike, ne ku hewldanên wî yên qaşo pêşxistina bandora jin hene,
dipirse. Û ger Erdogan zagonên malbatî û zewacê da guhertin, bizanibin ku êdî
cihekî ewle ji bo jin li Tirkiyê nema ye. Binêrîn, aliyekî deste xwe ê
serweriya ser jin dişdîne û aliyek din, jin ku ji xwe beriya vê wekî objeyekî
tê dîtin, ji bo pêkanîna armanc û hedefên xwe yên kirêt bikar tîne. Li vê derê
Erdogan girêdanbûna jin ku dihele heta dawî li pişt tiştekî bisekine, bikar
tîne. Û vê liv û tevgera xwe ji xwe wekî pêşxistina aktîfbûna jin di cîhanê
dide nirxandin. Ji bo wê her rêûrêbazekî bikar tîne ji bo qezenkirina jin di
rêzên xwe de. Bi çi bangkirina ji bo wijdantiyê be, çi bişaftina mêjiyê di nav
dibistanan de be, çi bi reşbînî û propganda be – repetoira xwe pir e. ‘Qezenc
bike, rêxistin bike û bikar bîne.’ – gorî vê Erdogan derbarê siyaseta xwe ser
jin tevdigere. Û da ku jin nekevin hewldanên din yên ji bo azadiyê, dixwaze
çavên jinan bitirsîne bi bê exlaqtiyên mezin ku di demên dawî de her ku diçin,
dijwartir dibin. Bi sedan jin bi riya destgirtina namûs û bedena wê tên
tinekirina di milê derûnî ve. Destdirêjîkirina zilamê pergala sermayedar li her
derê xwe belav kiriye, çi li malê, li dibistanê, li cihê kar û xebatê, li
zindanan be.

Mirov dikare bêje ku
Erdogan resmen ji jin re dibêje : ‘Yan tu ê bi min re bimeşî, yan tu ê gefên
pîs bixwî.’ Ya herî dijwar jî, jin li vê derê li hemberî hevdû tên bikar anîn.
Bi vî awayî, Erodgan dixwaze gef li jina azad lê bide û heta ku henekên xwe jî
ser vê mijarê dike. Ango dixwaze bêje ku çiqas hesan ku jin ji bo armancên
zilam dikarin werin bikaranîn. Lê bizanibin ku jin bi hezaran salan di bin
serweriya zilam mayê û li hemberî vê tekoşînekî dijwar pêwîst dike. Çiqas jî ev
polîtîkaya wî dijwar be jî, çiqas jî xwe bi tundî belav bike jî, jin ew ê her
li beramberî vê yekê têbikoşin. Pratîka ku Erdogan bi jin re dimeşîne, deşifre
bûye, ew nikare bixapîne – çiqas jî ew dixwaze kirêtiyên xwe pîne bike. Dem
dema yekîtiya jin e !

Koçber Yıldız

Navenda Lêkolînên Stratejîk a Kurdistanê

www.lekolin.com – www.lekolin.org – www.lekolin.net
– www.lekolin.info -www.navendalekolin.com -http://kursam.org/index.html-
http://kursam.net/index.html