29 Mart 2013 Basın Bültenleri

Malbatên Roboskiyî: Em carek din hatin qetilkirin – DÎHA
 
Malbatên Roboskiyî li ber Meclîsê rapora Komîsyona Jêrîn a Qilebanê ya got “Ne bi Armanc” ji aliyê Komîsyona Lêkolîna Mafên Mirovan a Meclîsê ve hat erê kirin, şermezar kirin û wiha gotin: “Bi qebûlkirina raporê em cara duyemîn hatin qetilkirin” û nasnameyên xwe avêtin erdê.

Malbatên Roboskiyî li berê Deriyê Dîkmen ê Meclîsê erêkirina rapora Komîsyona Jêrîn a Qilebanê ya got “nebizanebûn” a ku ji aliyê Komîsyona Mafên Mirovan a Meclîsê ve pêk hat şermezar kirin. Serokwekîlê Koma BDP’ê Îdrîs Baluken, parlementerên BDP’ê Hasîp Kaplan, Ertugrul Kurkçu û Îbrahîm Bînîcî jî piştgirî dan malbatan.

Parlementerê BDP’ê yê Şirnexê Hasîp Kaplan têkildarî raporê de axivî û diyar kir ku komkujiya Roboskiyê ji komkujiyên herî mezin ên di demên dawî de pêk hat e û wiha got: “Rapor ji bo hikûmetê xilas bike hate amadekirin. Ev yek wijdana mirovan diêşîne. Lêpirsîna tu kesî nehatiye kirin û navê pîlotan diyar nîn e. Dozgerê Komarê yê Amedê biryara veşartinê da û belge neşandin tê wateya Meclîsê hêza xwe winda kir. Têkoşîna me niha dest pê dike. Em dê serî li mekanîzmayên navneteweyî û neteweyî bidin. Em hêj li benda lêborîna hikûmetê ne. Bila lêborînê bike da ku şîna malbatan xilas bibe. Em dê plaketên ev rapor qebûl kirin danîn li cem kesên di komkujiyê de jiyana xwe ji dest dan.”

‘Xizmên me bi zanebûn hatin qetilkirin’

Li ser navê malbatan Velî Encu daxuyanî da û diyar kir ku bi ser komkujiya Roboskiyê re 456 roj derbasbû û wiha got: “Balafirên şer ên F-16 ên dewleta Komara Tirkiyeyê bi zaenbûn 34 xizmên me yên piranî zarok bi hov qetilkirin. Dewleta bi hemû hêz û derfetan 34 xizmên me qetilkirin dîsa bi heman ramanê xebatên xilaskirinê jî asteng kirin. Ji ber vê yekê 13 xizmên me yên birîndar ji ber zêd xwîn winda kirin jiyana xwe ji dest dan.”

‘Rapor dê di dîroka Meclîsê de weke lekeyî reş bimîn e’

Encu, anî ziman ku ji bo komkujî bêzelalkirin têkoşîn dan û wiha axivî: “Di têkoşîna me ji bo komkujî bê zelalkirin dayîn em rastî zext, gef û binçavkirinan hatin. Piştî hemû daxuyaniyan careke din em hatin bombebarankirin û êşa me weke roja ewil zîndî kirin. Herî bombebaran dawî ji aliyê Komsîyona Lêkolîna Mafên Mirovan a TBMM’ê ve bi erêkirina raporê hate kirin. Rapora şermê ya hate amadekirin ji aliyê wekîlên AKP’ê ve hate erêkirin.” Encu, da zanîn ku Meclîsê bi destê xwe ji dîroka xwe re lekeyekî re pêk anî û îmza avêt bin skandalekê. Encu, bilêv kir ku Meclîsa edaleta xwe bi destê xwe têk bir bûyer meclîsa partiyekê û wiha pê de çû: “Ev rapora şemê li ber çavê me ji rapora bavêjin çopê wêdetir nîn e.” Encu, destnîşan kir ku dewlet behsa pêvajoya pirsgirêka kurd bi riyên demokratîk çareser bike dike û wiha axaftina xwe berdewam kir: “Em weke malbatên Roboskiyî piştgiriyê didin vê pêvajoyê lê em hikûmet û dewletê samîmî nabînin. Heke dewlet samîmî be bila bi Komkujiya Roboskiyê re rû bi rû bê. Bila baş bê zanîn ku riya aştiyê ji Roboskiyê re derbas dibe.” Encu, li be meclîsê wiha bang li hikûmetê kir: “Li ser xwîna 34 kesên masum nerazên dê xwîn we bigire. Demildest kiryaran teslîmî adeletê bikin.”

‘Wijdana te rihet e Ayhan Sefer?’

Piştî daxuyaniyê malbatan çalakiya rûniştinê ya ji nîvsaetê pêk tê li dar xist. Di çalakiyê de sloganên “Qatîl Erdogan”, “Qatîl dewlet”, “Em dê hesaba Roboskiyê bipirsin” û “Heke em Roboskiyê ji bîrbikin bila dilê me bişewite” hatin berzkirin. Malbatan bertekên xwe wisa anîn ziman: “Dewlet çawa welatiyê xwe û xwendekarên xwe bombebaran dike? Wijdana te rihet Ayhan Sefer? Welat sax nebe welat zarokên me bûn welat mir”

Malbatan nasnameyên xwe avêtin erdê û tepisandin û gotin, “Em van nasnameyan naxwazin”

Devletin hafızasında Şêx Said ve Seyit Rıza yok! – DİHA

Başbakan Erdoğan adına BDP’li İdris Baluken’in Şêx Said ve Seyit Rıza öncülüğünde gelişen halk ayaklanmalarına ilişkin soru önergesini yanıtlayan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin kayıtlarda bilgi ve belge bulunamadığını savundu.

1925 yılında Şêx Said ve 1938 yılında Seyit Rıza öncülüğünde gerçekleşen iki farklı halk ayaklanmasına dair ilginç bir detay ortaya çıktı. BDP Grup Başkan Vekili ve Bingöl Milletvekili İdris Baluken’in Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından cevaplanması istemiyle 23 Kasım 2012 tarihinde Meclis’e sunulan soru önergesine verilen yanıtta her iki isyana ilişkin bilgi ve belge bulunmadığı ileri sürüldü. Baluken, verdiği önergede, “1925 yılında Şeyh Said öncülüğünde gelişen halk ayaklanmalarından sonra Bingöl ve Elazığ sınırları içerisinden farklı bir bölgeye zorla göç ettirilen aile sayısı kaçtır? Bu aileler kimlerdir? Türkiye’nin hangi bölgelerine göç ettirilmiştirler? 1938’de Seyit Rıza öncülüğünde gelişen halk ayaklanmalarından sonra uygulamaya konulan tehcire kaç aile maruz bırakılmıştır? Ailelerden alınarak Batı illerindeki ailelere evlatlık verilen kız çocuğu sayısı kaçtır? Şeyh Said ve Seyit Rıza’nın öncülüklerinde gelişen halk ayaklanmalarından sonra Dersim, Bingöl ve Elazığ’da ailelerinden alınarak Batı illerindeki ailelere veya resmi kurumlara teslim edilen kaç kadın vardır? Bunlar kimlerdir? Hangi kentten kaç kişi bu uygulamaya maruz bırakılmıştır? Dersim, Bingöl ve Elazığ’da ‘kız çocukları’nın Türk ailelere verilmesi, asimilasyon politikalarının işlerlik kazanması açısından sistematik bir devlet politikası mıdır? sorularını yöneltmişti.

Ayaklanmalara dair bilgi ve belge yok!

Baluken’in yazılı önergesine Başbakan adına Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin yanıt verdi. Şahin, “Bakanlığımız kayıtlarında ve İçişleri Bakanlığı İller İdaresi Genel Müdürlüğü’nün 23 Ocak 2013 tarihli yazısında binaen İçişleri Bakanlığı’nın kayıtlarında konu ile ilgili herhangi bir bilgi ve belge bulunamamaktadır dedi.

Ji Konferansa Ciwanan biryarên girîng – ANF
 
Di Sêyemîn Konferansa Netewî ya Ciwanên Kurd de, piştî nîqaşên berfireh, têkildarî çar perçeyên Kurdistanê û yekîtiya kurdan biryarên girîng hatin girtin. Di konferansê biryara têkoşîna ji bo azadiya Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan hate girtin.

Her wiha biryar hatin girtin ku ji bo pêkhatina kongreya netewî, parastina destkeftiyên Başûr û Rojavayê Kurdistanê, avakirina sîstema zanîngehan û avakirina hikûmet û parlamentoyê li Rojava têkoşîn bê meşandin û li ser partiyên siyasî zext bêne meşandin. Her wiha li dijî êrîşên Îranê yên li ser ciwanên kurd û êrîşên li ser jinan jî biryara têkoşînê hate dayîn.

Di Sêyemîn Konferansa Netewî ya Ciwanên Kurd ku li bajaroka Rimêlan a Rojavayê Kurdistanê dom dike de, di roja sêyemîn de piştî nîqaş û nirxandinên berfireh li ser gelek mijaran biryarên girîng hatin girtin. Di encama nîqaşên ku 3 rojan dom kirin de ev biryar hatin girtin:

1 – Divê hemû ciwanên kurd li ser hêzên siyasî yên Kurdistanê zextan çêbikin daku kongreya netewî bê lidarxistin.

2- Divê destkeftiyên Kurdistana federal û yên Rojavayê Kurdistanê bêne parastin û xwedî lê bê derketin. Hemû hêzên Kurdistanê bêyî ku bikevin nava siyasetên hizbî pêwîst e piştgiriyê bidin Rojavayê Kurdistanê. Ew partiyên ku li  gorî berjewendiyên hêzên nav-dewletî û herêmî kar dikin em şermezar dikin.

3- Lijneya Pispor a Leşkerî ku YPG jî di nav de cih digire û girêdayî Desteya Bilind a Kurd e, pêwîste aktîf bibe.

4- Desteya Bilind a Kurd îradeya siyasî a gelên Rojava ye. Pêwîste çar parçeyên Kurdistanê piştgiriyê bidinê û rewa bibînin. Divê herdu encumenên li Rojavayê Kurdistanê ji bo ku Desteya Bilind aktîf bibe rola xwe bilîzin. YPG jî wekî ku Desteya Bilind pejirandiye girêdayî lejnaya pispor e û hêza rewa ya parastina gelên Rojavayê Kurdistanê û li cihên Suriyê yê nku Kurd lê jiyan dikin e.

5- Pêwîst e bi piştgiriya hemû hêzên Kurdistanê sîstema zanîngehan li Rojavayê Kurdistanê bê avakirin. Ji bo perwerdeya zimanê kurdî jî bingeha heyî bê xurtkirin.

6- Em bang li ciwanên ku ji ber sedemên aborî, ewlekarî û hwd. koçber bûne dikin ku vegerin û di nava şoreşê de cih bigirin.

7- Ji bo ku rejîma Baas bê rûxandin em bang li hemû sazî û dezgehên kurdan dikin ku bi riya ragihandin û aboriyê zextan çêbikin û aktîf têbikoşin.

8- Em bang dikin ku bi beşdarbûna hemû hêzên siyasî yê Rojavayê Kurdistanê di demeke herî kurt de di bin alekê de hikûmet û parlamento bên avakirin.

9- Em wekî ciwanên Kurdistanê hêzên çekdar ên ku di bin sîwana Lijneya Pispor a Leşkerî ya Desteya Bilind a kurd de cih nagirin rewa nabînin. Hewldanên bi vî rengî helwestên dijminane ne, li dijî berjewendiyên gelê kurd in.

10-  Em hêzên siyasî yên kurdan ên ku ax û erdnîgariya Rojavayê Kurdistanê dikin mijara bazarê, şermezar dikin û vê mijarê wekî xala sor ya xwe dibînin.

11- Şoreşa 19’ê Tîrmehê ya Rojavayê Kurdistanê nirxekî gelê Kurdistanê ye. Pêwîst e destkeftiyên vê şoreşê ji aliyê hemû ciwanên Kurdistanê ve werin parastin.

12- Em wekî ciwanên Kurdistanê bi çi şêwazî dibe bila bibe, ji aliyên hêzên derve ve destwerdana li ser Rojavayê Kurdistanê wekî dagirkirina Kurdistanê dibînin û li hemberî vê têkoşîn dikin.

13- Em wekî ciwanên Kurdistanê ji bo azadiya yek ji Rêberan Birêz Abdullah Ocalan û hemû girtiyen zindanan têkoşîn dikin û vê yekê wekî erkekî exlaqî dibînin. Em wekî ciwanên kurd piştgiriyê didin pêvajoya ku ji aliyê Birêz Abdullah Ocalan ve hatiye destpêkirin.

14- Hemû partiyên siyasî pêwîst e ji hêz û enerjiya ciwanan sûd werbigirin û pêwîste ciwan jî di nava partiyan de rola pêşengatiyê bilîzin û bingeha xwe xurt bikin.

15- Em wekî ciwanên kurd, di bin navê ol, mezheb û bîrdoziyên biyanî de arastekirina ciwanan şermezar dikin.

16- Em di pêvajoyeke pir hestiyar re derbas dibin, divê ciwanên kurd di vê pêvajoyê de rola xwe ya pêşeng bilîzin.

17- Em wekî ciwanên kurd li hemberî polîtîkayên rejîma Îslamî ya Îranê hişyarkirina ciwanan weke erkekê dibînin. Em li hember kuştin, darvekirin û bêhişkirina ciwanên Rojhilatê Kurdistanê, di warê çandî, siyasî de û ji bo demokratîzekirinê têdikoşin û li ber xwe didin.

18- Em wekî ciwanên kurd ji bo Kurdistaneke demokratîk li hember zîhniyeta pîrsalari (jerontokrasi) û baviksalarî têkoşin dikin.

19- Divê em wekî ciwanên kurd ji bo pejirandina destûreke parlamenterî û demokratîk a bi rêya referandûmê li Başûrê Kurdistanê bikevin nava hewldanan.

20- Em wekî ciwanên kurd li dijî sîstema modernîteya kapîtalîst û sermayedarî têdikoşin û ji bo pêşxistina çanda kurdayetî, civakeke exlaqî û polîtîk kar û xebat dikin, her wiha modernîteya  demokratîk pêş dixin.

21- Pêwîst e bi tu şêweyî şerê navxweyî neyê dûbarekirin, hemû alî şerê birakujiyê şermezar bikin û li hemberî vê yekê rawestin.

22- Li hemberê qirkirina jinên ciwan û êrîşên wekî, “recim, darvekirin, fuhuş, berdêl, duzewac, di temenê biçûk de zewicandin û sîxe li Îranê yên li hemberî hemû jinan, wê têkoşîn bê dayîn û ji bo azadiya jinê têkoşîn bê kirin.

23- Em wekî ciwanên kurd komkujiya Parîsê şermezar dikin. Hersê hevalên jin (Sakîne Cansiz, Fîdan Dogan û Leyla Şaylemez) û jinên kurd ên wekî Leyla Qasim wekî pêşengên jinan dibînin. Dewleta Feransayê heta bûyer bê zelalkirin em wekî berpirsyar dibînin.

24- Banga me ji bo hemû hêzên navnetewî ewe ku kîmyabaran û enfal wekî “Roja qirkirinê ya cîhanê were naskirin û 16’ê Adarê jî wekî “Roja jenosida navnetewî bê pejirandin.

25- Em wekî ciwanên kurd ji bo ku navçeyên ji Başurê Kurdistanê hatine veqetandin bi ser Kurdistanê ve bê girêdan û madeya 140’an a Destûra Bingehîn a Iraqê were pratîzekirin, têkoşîn dikin.

26- Em wekî ciwanên kurd ji vê konferansê cudatir, pêkanîna konferanseke din a bi navê sêyemîn konferansa ciwanan bi tu awayî rewa nabînin û hewldanên bi vî rengî şermezar dikin.

27- Em her cure êrîşên weke êrîşa li Şengalê ya di 15’ê Tîrmeha sala 2007’an de pêk hatiye û êrîşên li ser kêmnetewên wekî Êzîdî, Elewî û Asûrî şermezar dikin.

28- Ger ku di nava salekê konfederasyona ciwanan neyê pêk neyê, em biryar digirin ku 4’emîn Konferansa Netewî ya Ciwanên Kurd li Ranyayê were lidarxistin.

Lice’de Komutan Numan ve arkadaşları anısına yürüyüş – ANF
 
21-28 Mart “Kahramanlık haftası” etkinlikleri kapsamında 31 Aralık’ta  Amed’in Hani, Lice ve Bingöl’ün Genç ilçesi üçgeninde yapılan operasyonda yaşamını yitiren 10 HPG gerillasını anmak amacıyla bir yürüyüş düzenlendi.

MEYA-DER öncülüğünde, 21-28  Mart  “Kahramanlık Haftası etkinlikleri kapsamında 31 Aralık’ta  Amed’in H ani, Lice ve Bingöl’ün Genç ilçesi üçgeninde yapılan operasyonda yaşamını yitiren 10 HPG gerillasını anmak amacıyla Amed’in Lice ilçesi Cêmealik Köyü’nden Sipeni Köyü’ne yürüyüş gerçekleştirildi.

PKK’nin öncü kadrolarından Mazlum Doğan’ın yaşamını yitirdiği 21 Mart 1982 tarihi PKK’nin efsanevi komutanı Mahsun Korkmaz’ın (Agit) yaşamını yitirdiği  28 Mart 1985 tarihleri arasındaki “Kahramanlık Haftası olarak anan binlerce kişi Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan, PKK öncü kadroları Mahsum Korkmaz (Egît), Mazlum Doğan, Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez’in posterleriyle KCK, PKK ve YPG bayraklarının yer aldığı yürüyüşte, “Pêşengên zımanê şehiden mene , “Rêheval  Numan rûmeta meya şehit namırın yazılı pankartlar ile Numan Amed, Şervan Koçer, Şoreş Selmas, Özer Dersim, Fırat Margi, Renas Amed, Xebat Xançepek, Ağit Amed’in fotoğraflarının yer aldığı pankart ve 31 Aralık günü Amed’in H ani, Lice ve Bingöl’ün Genç ilçesi üçgeninde yapılan operasyonda yaşamını yitiren 10 HPG’linin fotoğraflarının yer aldığı pankart taşındı. Yürüyüş boyunca sık sık “Bıji Serok Apo , “Şehit namırın , “PKK halktır halk burada , “Kürdistan faşizme mezar olacak sloganları atıldı.

BDP Amed İl Eş Başkanları Zübeyde Zümrüt ile Mehmet Emin Yılmaz, MEYA-DER Amed Şube Başkanı Leyla Ayaz, BDP il ve ilçe belediye başkan ve yöneticileri ile şehit ailelerinin de katıldığı yürüyüşe 7’den 70’e binlerce kişi katıldı. Cemealik (’Birlik) Köyü’ünden binlerce kişi sloganlar ve marşlar eşliğinde 6 kilometre yol yürüyerek Numan Amed’in hayatını kaybettiği alana geldi.

Burada şehit yakınlarının yaktığı ağıtlar kitleyi gözyaşlarına boğarken Numan Amed’in annesi gözyaşları içinde yaktığı ağıtta, “Burası gerillanın yeri, benim yerim. Açın içini yaşadıkları yeri görmek istiyorum. Yerin altında ne yapıyorlar görmek istiyorum. Agit gelsin, gerilla gelsin onları göreyim. Bana Numanımı anlatsınlar dedi.

Anma esnasında alana yüzleri kapalı HPG gerillaları da geldi. Halkın yoğun ilgisi ve sevgisi ile karşılaşan HPG’liler alanda havaya birkaç el ateş ettikten sonra kitleden ayrılarak uzaklaştı. Daha sonra kitle tek bir ağızdan “PKK halktır halk burada” sloganı attı. 50 kişilik görevli heyeti, halkın HPG’liler karşısında sevgisi nedeni ile yaşanan izdihamı durduramadı. Kitle posterleri ve PKK bayraklarını ağaçlara astıktan sonra açıklama yapıldı. Daha sonra burada açıklama yapan yüzleri kapalı gençler, “HPG tüm Kürdistanlı gençleri Numan yoldaşın yolunda Kürdistan dağlarına seferberlik ruhuyla devrime halk savaşına davet ediyor” dedi

MEYA-DER Amed Şube Başkanı Leyla Ayaz, “söylenecek sözün üzerine bizim bir sözümüz yok diyerek şehitlerin önünde saygıyla eğildiklerini belirtti.

BDP Amed İl Eş Başkanı Zübeyde Zümrüt ise, bugünün tarihi bir gün olduğunu ifade ettiği konuşmasında, “Kürt mücadelesine öncülük ederek yaşamını yitiren şehitlerimiz önünde saygıyla eğiliyorum.. 2013 yılı Newroz’unda Sayın Öcalan’ın başlatmış olduğu süreci devam ettireceğiz dedi. Devam eden siyasi ve askeri operasyonlara da dikkat çeken Zümrüt, Türk devletinin barışta samimiyse çözüm için somut adımlar atması gerektiğini vurguladığı konuşmasını, mücadelelerini yükselteceklerini belirterek tamamladı.

Açıklamanın ardından kitle köylerine geri döndü.

Ji bo parvekirinê, dive dil bê ziman – Yeni Özgür Politika

Çanda çîrokbêj, dengbêj yan jî stranbêj di afirandina hişmendiya civakî de bi vegotina bûyeran, bi klaman ve rolek giring dileyîze. Ev yek di nav dubendiya têkiliyê ya bêjevan û guhdarvan de nayê girtin. Bi armancên aborî tevnagere.

Guhdarvan dikişîne nava bûyeran û dixe nav dirokêk zindî. Kêli dike rastî û bi her kesî re parve dike. Ji ber ku her kes parê xwe digire dibe çand.

Dîsa kombûnên vî rengî ruhek hevpar diafirîne û ev yek hişmendiya Kurdinî ava dike. Aliyek din jî, parçê jiyanê ku hatiye jiyîn, bûne cewhera jiyanê bi gotinan ve rengek nû digire. Dîsa guhdarvan bi giranî zarok bin jî, ev tevgera çandî parkirinek bihêz diafirîne, komên cuda tîne gel hev, hevparî avadike, fêrbûnan mayinde dike û dibe bingehek ji bo çanda Kurd.
Çanda dengbêjî bi ger û dîtin ve mirovên cuda ra dikevê têkiliyê û dilê xwe bi muzîk ra tevli dilên cudatir dike. Parkirinek çandî dibe hebûnek sereke di mayindekirina çand de. Di komunalbûna Kurd de taybetmendiya herî bingehîn devkîbûna wê ye. Vegotin dibe isbata jiyanê mirovên Kurd. Muzîk ji di van ispatan da rolê herî giring dileyîze. Heta heta asta ibadetê de ye.
Ji xwe beriya hatine îslamiyetê, niha jî di tariqatên derveyî îslama serdest de, bi enstrumanekî ve ibadet kirin ya herî xwezayî ye.

Çîrokbêj û dengbêj

Her dengbêjek jî li gor herema xwe rengek ser zêde dike. Ev yek diyardeya zindîbûna çandê ye. Ev yek hêza yekparê bûna heremî û giştî ye. Ji xwe ya gelerî wiha tê avakirin. Hevparbûyin û renginîbûyin wiha derdikeve holê. Û her kes bi xwedî derketina çanda xwe, heman demê de xwedî çanda giştî jî derdikeve. Di çandek wiha de mirovên xwedî temen jî ji xwe dibin dîrok. îro hişmendiya civakê bi keda çîrokbêj û dengbêjan ve zindî dimîne. Dîsa terzê muzîkê ku terzê têkiliyên teng, stranbêj û guhdarvan derbasdike hene. Terzên ku bi hev re tên gotin pir in. Dîsa terzên ku weki pirs û bersiv tê gotin pir in. Ev hemû bi komunalbûna Kurdinî ve giredayî ye. Ji bo Kurdên ku navserê çiyayan de, deştên mezin de dijîn bilûr jêneger e.
Def ne tenê enstrumaneke ji rêze ye ku mirov ber dilanê bike. Heman demê de alavek nuçegihanê ye. Amurek peyam şandinê ye. Dîsa dema koçberî zêde zêde dihat jîn û çandinî bingehê jiyanê bû, di van deman de defa koçberiyê hebû. Defek ev defê ku em dizanên pir pir jê mezintir hebû û dema tevgerê, dema konvekirinê, dema konvedanê dihat bikaranîn.

Xaka Kurdistanê

Di komunalbûn û hişmendî avakirina dengan de rolê defê jî divê neyê piçuk dîtin. Û ji ber vê sedemê jî, dive dengê defê baş bê guhdarkirin. Ji ber ku civakê Kurd, qirêjiyên çanda mêrsalarî wekî iqtidarbûn, mêtingerî pêşxistin, dewletbûn nejîne, ruhê azadî zêdetir dijîn. Û vê ruhê bi rengek zindî ji parastine. Taybetmendiya neolîtîkê ya azadîxwaz, wekhevîxwaz û xwezayî, jiyana komunal, hemû zindiyan Heval ditîn, ketiye ruhê her yek ji wan. Bi vê terzê jiyan, taybetmendiyek dijî koledarî û teslimkarî avakiriye. Ne teslîm dibe, ne jî teslîm digire.
Xaka Kurdistan di aliyê bawerî û çandî de cudabûnên rengin di nav xwe de dihewîne. Ji xwe cudabûn, rengînbûn şertek hebûnê ye. Û ev qanuna gerdunî bi qasî xaka Kurdistan di nav gelê Kurdistanê de jî bi awayekî berbiçav tê dîtîn. Ev cudabûn bi terzê jiyana eşîrtî ve girêdayî ye. Û bi taybetmendiya ax, çandîni, sewalan xwedîkirin, hewa, terzê bawerî û hin taybetmendiyên cuda ve dikeve têkiliyê û cudahiyên rengîn derxistiyê holê. Ev yek bi rengek xwezayî wêneyek Kurdistanî çêdike. Û dibe bingehek ji bo rêxistinbûnên konfederal ku di cewher de bihevrabûna cudahiyan e.
Desthilat nebûyina çandek, ferznekirina rengek ji bi vê yekê ve giredayî ye. Ji bo her etnisiteyek hebûna xwe biparêze û bijî ev yek dibe taybetmendiyek jiyanî. Ev rewşê ku tê jîn nirxek exlaqî ye. Û hin deman êriş zêde bûne, hêzên desthilatdar êrişên xwe li ser etnisiteyan zêde kirine. Di van deman de ev nirxê exlaqî hatiye binpê kirin lê dîsa jî bi rengek xurt hatiye parastin ku heta îro tune nebûye. Ji ber ku koka vê çandê di ax da, di zinaran da, di hewa û av da, di mirovan da û di civakbûnê de hatiye çandin.

Civaka Komunal

Dijî şoreşê ku em dibêjin şikênandina yekemîn a mezin ya çandî, di cewher de şikênandinek zayendî li ser jinê ye. Ev yek tê wateya şikenandina çanda jinê. Bi giştî jî dema em temaşe bikin, em dibînin ku bi vê re hemû nirxên jinê û nirxên ku derdora jinê de hatine avakirin, wekî nirxên jiyana komunal, hemû hatine şikênandin.
Civaka şaristaniyê, li gorî nirxên komunal yê dayikê, li gorî feraseta exlaq tê wateya ketinê. Civaka komunal, civaka hucre ya dayikî ye. Ku hîna didome. Hemû hunandina civakê de wekî bermahiyek be jî hebûna xwe didomîne. Jêneveger e. Û heta dawiyê mirovahî dê mayende jî bibe. Çawa ku hucra dayikê laşê mirov bi giştî xwedî dike, dema pêwist baş dike yan jî nû de înşa dike, civaka komunal ya dayikî jî, di hemû civakan da hebûna xwe didomîne.
Bi qasî ku koletiya jin tê kurkirin û jin ji aliyê şaristanî ve ji civakbûna xwe bê qutkirin, rola jin ya parvekirinê, wekhevîxwazî, xwazayî jî, ji taybetmendiya civakîbûnê dûrdikeve, lawazdibe û kesên civakê êrişê şaristaniyê re vekirî dihele. Û pê re jî li şuna parvekirinê milkperestiyê kesî, şuna belavkirinê li gel xwe komkirin digire, jê şun ve jî hemû taybetmendiyên komunal berovajî dibe. Bi qasî ku şaristanî tê înşa kirin, nirxên komunal tê lawazkirin, tê bênirxkirin û bi mirov ra hemû parçeyên jiyanê dibin meta. Pîrozbûna exlaq, azadîxwazî û wekhevîxwazî û hemû nirxên komunal, di mêzina pergala şaristaniyê de derveyî pîvandinê ye.

Dengê xwezayê

Baweriyên pirxweda ya zindîperest, wek hişmendiyekê pratikî ya jiyana curbecurbûnê esas digire ye. Her komek, qabîle yan eşîr, çanda xweyî manewî, li ser çanda madî ya ku pê jiyana xwe didomîne avadike. Hinek diçe ser çiyayan guh dide dengê xwezayê. Dengê xwezayê tevli dengê dilê xwe dike. Duayan dike û agir pêdixe. Beriya hilatê rojê şiyar dibe, ax, av, mirov û rojê bi hezkirin û rêzdarî ve pêşwazî dike. Baweriyên bi vî rengî, bi êrişên vekirinê (bi zimanê erebî fetih=vekirin) ve jî komkujiyan hatine derbaskirin, hinek hatiye teslîm girtin, yê nehatî girtin ji hatine kuştin, yê xilasbûyî bêwar hatine hiştin û di literatura dewletê de bûne qaçax.
Tu tişt bi qasî qaçaxbûna mirovan li ser axa dayikê, bi qasî jê qutbûyinê, azadiya mirovan bandor nake û naruxîne. Mirovê Kurd jî hema hema hemû cureyên civakê ve, vê rewşê wekî statuyek jiyan kirine û bûye zehmetkêşê şaristaniye.

Özürün nedeni jeopolitik pragmatizm – Yeni Özgür Politika

İsrail’in Türkiye’den özür dilemesinin nedeninin jeopolitik pragmatizm olduğunu belirten Murat Çakır, “Sermaye çıkarları söz konusu olduğunda ne ‘Mavi Marmara’ saldırısının, ne Siyonizm’in, ne de ‘İslam kardeşliği’nin bir önemi kalıyor dedi.

İsrail’in Türkiye’den fiilen özür dilemesi uluslararası ilişkilerde siyaseti, söylemlerin değil, çıplak iktisadi ve jeopolitik çıkarların belirlediğini bir kez daha kanıtladı. Eğer söylem belirleyici olsaydı, Erdoğan’ın 2012 Kasım’ında İsrail’i “terörist devlet diye nitelemesi ve en son Siyonizm’i “insanlık suçu olarak ilan etmesi, ilişkileri daha da germesi gerekiyordu. Ama tersi oldu ve İsrail özür diledi. Aslına bakılırsa, iki ülke arasındaki yumuşama şaşırtıcı değil. Daha bir kaç hafta önce Türkiye, İsrail’den Gazze’de bir hastane inşa etme iznini istemiş ve almıştı. Erdoğan’ın sert retoriğinin arka planında diplomasi ilişkilerin “normalleşmesinin yollarını arıyordu.

‘Kazan-kazan’ siyaseti

Bunun çeşitli nedenleri var Arap dünyasındaki gelişmeler, Lübnan’daki belirsizlik, Scud-Roketlerine ve SA-17 hava savunma sistemine sahip Suriye’de rejimin hala düşmemiş olması ve Filistin sorunu, Liebermann’ın aşırılıklarından kurtulan Netanyahu hükümetini eski stratejik müttefikine yeniden yakınlaşmaya zorladı. Bu adım AKP hükümeti için de gerek iç politikada puan kazandırması, gerekse de dış politikada Türkiye’nin stratejik önemini öne çıkartması nedeniyle son derece olumlu bir gelişme, yani bir “kazan-kazan siyaseti.

Temel neden enerji politikaları

Bu jeopolitik pragmatizmin temel nedeni enerji politikalarıdır. Elektriğinin yüzde 40’ını doğal gazdan elde eden ve doğal gaz ihtiyacının yüzde 40’ını Mısır’dan karşılamak zorunda olan İsrail için bağımsız enerji politikası yaşamsal önem taşıyor. Bu açıdan Doğu Akdeniz’in Levante Havzası’nda, yani İsrail kıyılarının 80-130 km uzaklığında bulunan yaklaşık 730 milyar metreküp doğal gaz İsrail’in enerji ihtiyacını 150 yıl boyunca karşılayabilecek kapasitede. Kıbrıs’ın güneyindeki doğal gaz ve petrol rezervleri ise işin cabası. Bu rezervler İsrail’i hem Arap dünyasından bağımsızlaştıracak, hem de yaklaşık 260 milyar Dolarlık doğal gazı dünya piyasalarına pazarlama olanağını verecek.

İktisadi çıkarlar gözetiliyor

Ancak asıl sorun burada başlıyor: Nakliyat. Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Ekonomik İlişkiler Genel Müdürü Mithat Rende’nin söylediği gibi, Türkiye, “İsrail gazı için en ekonomik seçeneğin Türkiye’ye boru hattı çekmek olduğunu iyi biliyor. Zaten bu nedenle İsrail’e yatırım yapan ABD’li Noble Energy ve İsrail’li Delek konsorsiyumunun yanı sıra, aralarında Zorlu, Genel Enerji, Turcas, Çalık ve Ege Gaz gibi Türkiyeli enerji tekeli de İsrail gazını Türkiye’ye getirmeye talip. Türkiye sermayesinin bu piyasa çıkarları AKP hükümetinin İsrail’le olan ilişkileri yeniden “normalleştirme yönünde adım atmasını belirleyen en önemli neden. Kısacası sermaye çıkarları söz konusu olduğunda ne “Mavi Marmara saldırısının, ne Siyonizm’in, ne de “İslam kardeşliği nin bir önemi kalıyor. Bu işin bir yanı.

Yakınlaşma Kürtleri nasıl etkiler?

Diğer yanı ise, bu pragmatizmin bölge ve özellikle Rojava Kürtleri açısından hangi sonuçlara yol açacağıdır. Doğu Akdeniz hukuksal açıdan son derece sorunlu bir bölge. Lübnan ve İsrail arasında diplomatik ilişkiler olmadığı gibi, deniz sınırı da yok. BM henüz Deniz Hukuku Konvansiyonu çerçevesinde bir karar almadı. Ayrıca İsrail doğal gaz çıkarma tesisleri Lübnan Hizbullah’ının roketlerinin menzili içinde. Bu açıdan İsrail’den Türkiye’ye boru hattının en gerçekçi yolu Suriye üzerinden görünüyor. Böylesi bir çözüm hem Türkiye’nin, hem de kendi petrolünü pazarlama derdinde olan Güney Kürdistan yönetiminin çıkarına. İsrail’den başlayan, Homs ve Hama üzerinden Ceyhan’a gidecek bir boru hattı, aynı zamanda Kerkük’ten gelecek boru hattıyla birleşebilir.

Rojava engel görünüyor

Suriye’nin toprak bütünlüğünü savunan Rojava Kürtleri bu çözümün önünde bir engel. Türkiye’nin “insani koridor oluşturmalıyız demesi, Güney Kürdistan yönetiminin PYD’ye köstek çıkması bu yüzden. Lübnan ve Rojava, ABD-AB himayesindeki bir Türkiye-İsrail-Güney Kürdistan ittifakının iktisadi çıkarları için “halledilmesi gereken sorunlar. Patriot sistemlerinin Türkiye’ye yerleştirilmesi, İsrail’in bu yıl bir kaç kez yaptığı gibi Suriye’ye yönelik bombardımanları ve Lübnan sınırlarına hava savunma sistemleri kurması, bu koşullar altında hiç de hayra alamet değil. Bu gelişmeler, Rojava Kürtleri ile dayanışmanın, bölgenin barışçıl geleceği açısından, bölgedeki bütün halkların çıkarına olduğunu göstermektedir.

BARIŞIN YOLU ROBOSKİ’DEN GEÇER – Özgür Gündem

Sorumluları aklayan Roboski raporuna isyan eden Roboskili aileler, TBMM’nin önünde Kürtçe ağıtlarla kimliklerini yere attı. Veli Encü, ‘Hükümeti ve devlet sorumlularını Roboski’yle yüzleşmeye davet ediyoruz. Barışın yolu Roboski’den geçer’ dedi

ANNELERİN KÜRTÇE AĞITLARI

Komisyondan önceki gün geçen Roboski Katliamı’nı aklayan rapor, aileleleri ve kamuoyunu isyan ettirdi. Meclis önünde oturma eylemi yapan anneler gözyaşları içinde Kürtçe ağıtlar yaktı. İnsan hakları örgütleri ve BDP de rapora sert tepki gösterdi.

HÜKÜMET KATLİAMLA YÜZLEŞMELİ

Aileler adına açıklama yapan Veli Encü, “Bugün barış sürecinden bahsediliyor. Biz Roboskili aileler bu süreci destekliyoruz ancak hükümeti ve devlet sorumlularını Roboski Katliamı’yla yüzleşmeye davet ediyoruz. Barışın yolu Roboski’den geçer dedi.
 
MECLİS ÖNÜNDE ROBOSKİ’YE AĞITLAR YÜKSELDİ
Bu utanç raporunu çöpe atın

Meclis İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu’nun, Roboski Katliamı’nın faillerini aklayan ve katliamı “kaza gibi yansıtan utanç raporunu kabul etmesi, Roboskili ailelerin içine bir kez daha ateş düşürdü. Kaybettikleri yakınlarının katillerinden hesap sorulması için aylardır “adalet çığlıklarını yükselten aileler bu raporla ikinci kez yıkıldı. Roboskili aileler, Meclis’in Dikmen kapısı önünde, BDP Milletvekilleri İdris Baluken, Hasip Kaplan, Ertuğrul Kürkçü ve İbrahim Binici ile birlikte basın açıklaması yaptı.

Hunharca katledildiler

Roboskili aileler adına açıklama yapan Veli Encü, Roboski Katliamı’nın üzerinden 456 gün geçtiğine dikkat çekerek, “Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin F16 savaş uçakları tarafından çoğunluğu çocuk olan 34 masum akrabamız planlı, bilinçli ve kasıtlı bir şekilde hunharca katledildi. Ne büyük acıdır ki katliamı kendi eliyle yapan devlet ve gene kendi imkan ve gücüyle katledilen 34 masum akrabamıza uzatılan tüm kurtarma çalışmaları engellenmeye çalışılmış, yaralı olan 13 akrabamız bu nedenle kan kaybından ve donarak hayatlarını kaybetmiştir dedi.

Samimiyseniz yüzleşin

Encü, katliamın aydınlatılması için mücadele ettiklerini belirterek, şöyle konuştu: “Bu katliamın aydınlatılması için verdiğimiz mücadeleye baskı, gözaltı ve tehditle karşılık verildi. Yapılan her açıklama bizleri bir kez daha bombalamış ve acımızı ilk günkü gibi taze tutmuştur. Üzerimize en son bombalama da dün TBMM’de İnsan Hakları Komisyonu tarafından kabul edilen utanç raporuyla yapıldı. Utanç raporu AKP milletvekillerince kabul edildi. Bu utanç raporu nezdimizde çöpe atılacak bir rapordur. Devlet Kürt sorununu demokratik yollarla çözmeye dair bir barış sürecinden bahsediyor. Biz Roboskili aileler olarak bu süreci tam desteklediğimizi ancak hükümeti ve devlet sorumlularını samimi bulmadığımızı belirtmek istiyoruz. Eğer devlet samimi ise Roboski Katliamı’yla yüzleşsin. Ve bilinmelidir ki barışın yolu Roboski’den geçer. Biz devletle helalleşmeyi umut ederken Meclis’te kabul edilen utanç raporu bu süreci sabote edecek en büyük adım olmuştur. Encü, hükümete de seslenerek, “34 masum insanın kanları üzerine yatamazsınız, kan tutar sizi. Bir an önce failleri adalete teslim edin dedi.

Katiller yargılansın

Açıklamanın ardından oturma eylemine geçen aileler, sık sık, “Katil Erdoğan , “Katil devlet , “Roboski’nin hesabını soracağız , “Roboskiyi unutursak kalbimiz kurusun sloganlarını attı. Aileler tepkilerini şöyle dile getirdi: “Devlet kendi vatandaşını kendi öğrencisini nasıl bombalar. Ayhan Sefer vicdanın rahat mı? Vatan sağolmasın, vatan bizim çocuklarımızdı, vatan öldü. Roboskili aileler kimliklerini de yere atarak çiğnedi ve “Biz bu kimlikleri istemiyoruz, katiller yargılansın mesajını verdi. Aileler daha güçlü mücadele edeceklerini de vurguladı.

BDP Şirnex (Şırnak) Milletvekili Hasip Kaplan da “Bizim mücadelemiz asıl şimdi başlıyor. Ulusal, uluslararası bütün mekanizmalara başvuracağız. Hala hükümetten özür bekliyoruz dedi.
 
Ankara’da bulunan Roboskili aileler Meclis önünde raporu protesto ederken, katliamın yaşandığı, acının dinmediği Roboski köyünde de aileler rapora olan tepkilerini yakınlarının mezarları başında dile getirdi. Katledilen yakınlarının fotoğrafları ile mezarlığa yürüyen aileler, “Failler yoksa barış da yok pankartını açtı ve attıkları sloganlarla katillerin cezalandırılmasını istedi. Aileler adına açıklama yapan barış aktivisti İbrahim Yaylalı, “Eğer yaşadığımız katliamların failleri yoksa barış da yoktur dedi.

Bir halk isyanı ‘28 Mart’ – Özgür Gündem

Amed’de, 28 Mart 2006 tarihinde başlayan ve bütün bölge illerine yayılarak Kürt tarihinin en büyük “serhildanı na dönüşen olayların üzerinden 7 yıl geçti. Aralarında Enes Ata ve Abdullah Duran’ın da olduğu 13 kişi polis saldırılarından dolayı yaşamını yitirirken, yüzlerce kişi tutuklanmıştı.

Bir halk isyanı  ‘28 Mart’

Mûş’un Şenyayla ilçesi kırsalında 24 Mart 2006 tarihinde 14 HPG’linin kimyasal silahlarla yaşamını yitirmesinin ardından 6 HPG’li için Amed’de düzenlenen cenaze törenine polisin müdahalesiyle başlayan ve bölgenin tamamına yayılan 28 Mart olaylarının üzerinden 7 yıl geçti. Amed’de yüz binlerce kişinin katıldığı cenaze töreninin ardından polisin sert müdahalesiyle kısa sürede tüm kente ve bölge kentlerine yayılan olayların ardından Amed’de 5’i çocuk 10, Mêrdîn’de 2,  Êlih’te ise 1 kişi polisin kullandığı gerçek silahlar ve gaz bombalarından dolayı yaşamını yitirdi. Başbakan Erdoğan’ın “Kadın da olsa çocuk da olsa gereğini yapın açıklamasının ardından polisin ve askerin müdahalesiyle savaş alanına dönen Amed ve bölge illerinde yaşanan ölümlere ilişkin davalar ise, raflara kaldırılarak zaman aşımı için bekletiliyor.

Kimyasal silah sokaklara döktü

Kürt tarihinin en büyük “serhildanı olarak değerlendirilen olaylar, ailelerin cenazelerini teslim almak için Malatya’ya gitmesinin ardından yanmış cenazelerle karşılaşmasıyla başladı. Kimyasal şüphelerini doğrulayan izlerin bulunduğu cenazelerden 6’sının aileleri tarafından teslim alınarak Amed’e getirilmesiyle kent güne gergin uyandı. Halkın öfkesinin her geçen dakika arttığı kentte esnaflar kepenk kapatırken, cami önünde toplananların sayısı da her geçen dakika artıyordu. Burada dini vecibeleri yerine getirilen 4 HPG’linin sarı, kırmızı ve yeşil flamalar ile PKK bayraklarıyla örtülen tabutlarını omuzlayan binlerce kişi, Yeniköy Mezarlığı’na yürüdü.

Tören ardından çatışmalar

Cenaze töreninin ardından mezarlıktan yürüyüşe geçen kitleye polisler, zırhlı araçları halkın üzerine sürerek, gaz bombaları ve tazyikli suyla müdahale etti. Cenaze töreni öncesinde gerginliğin hakim olduğu kentte polisin müdahalesine kitlenin molotofkokteyli ve taşlarla karşılık vermesiyle birlikte olayların fitili ateşlendi ve olaylar kısa sürede Bağlar başta olmak üzere birçok noktaya yayıldı. Olayların kentin en işlek semti olan Ofis’e taşması üzerine farklı bir boyut kazandı. Ofis’e yürüyen gruplar, kepenklerini kapatmayan işyerlerini, bankaları ve büyük mağazalarının camlarını kırarak, barikatlar kurdu. Artık kentin her noktasına barikat kuran halkla polisler arasında çatışmalar yaşanırken, kent savaş meydanlarını aratmayan görüntülere sahne oluyordu. Özel harekat polislerinin de dahil olduğu müdahalelere karşı halk sokaklardan geri çekilmiyordu.

Kentte darbe görüntüleri

Polisin sert müdahalesiyle savaş alanına dönen kentte polis gerçek mermilerle grupların üzerine ateş açmaya başladı. Olaylar sırasında Mehmet Akbulut adlı 17 yaşındaki genç ağır yaralanırken, onlarca kişi de polis kurşunu sonucu çeşitli yerlerinden yaralandı. Kentin birçok noktasına sevk edilen zırhlı araçlar ve askerler, kentte darbe görüntülerini aratmazken, tüm polis ve asker aileleri, güvenlik için lojmanlardan alınarak Emniyet Müdürlüğü binasındaki Spor Salonu’na götürüldü.

Barikat, ateş ve taş

Barikatların, sökülmüş kaldırımların ve yakılmış araçların görüntüsüyle 29 Mart’a uyanan Amed’de önceki gün yaşanılanların tablosu savaş meydanını andırıyordu. Sokağa dökülen binlerce kişiye polisin müdahalesiyle çatışmalar yeniden alevlenirken, polisin karakollara, polis merkezlerine yürüyen gruplara müdahalesi de sertleşiyordu. Tarık Atakaya (23), Bağlar Sağlık Ocağı’ndaki gösterilerde polislerin kurşunları sonucu yaşamını yitirdi, Onur Kaya isimli genç ensesinden aldığı kurşunla ağır yaralanarak hastaneye kaldırıldı. Sakarya Caddesi üzerinde evinin damından gösterileri izleyen 9 yaşındaki Abdullah Duran polis kurşunuyla yaşamını yitirirken, olaylar esnasında yaralanarak hastaneye kaldırılan Mehmet Işıkçı (20) da yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı.

Amed’in isyanı tüm bölgeye yayıldı

Amed’de başlayan olaylar başta yakın kentler olmak üzere tüm bölgeye yayıldı.  Êlih’de 14 HPG’liden Abdullah Rükün’ün (Berxwedan Garzan) cenazesine katılan onbinler 29 Mart sabahından itibaren protestolara başladı. Olaylarda 20 kişi yaralanırken, 41 kişi gözaltına alındı. Kenan Demir’in (Mervan) cenazesi ise Sêrt’in Gökçebağ beldesinde binlerce kişinin katılımıyla toprağa verildi. Cenaze töreni esnasında 16 yaşındaki Muhlis Ete, askerler tarafından silahla vuruldu. Saldırıyı protesto eden Sêrt esnafı, bir sonraki gün kepenkleri açmayarak, polisin müdahalesini protesto etti. Aynı gün, Şirnex, Cizîr, Riha, Mêrdîn ve ilçelerinde de kitlesel protestolar yapıldı.

Enes’in çocuksu bakışları

Olayların 3’üncü gününde Amed’de yaşanan çatışmalarda polis saldırısıyla yaşamını yitiren 9 yaşındaki Abdullah Duran, Tarık Atakaya ve Mehmet Işıkçı’nın cenaze töreni için Şefik Efendi Camii önünde binlerce kişi toplanmaya başladı. Cenazeleri alıp mezarlığa doğru yürüyüşe geçen kitle yüzbinleri bulurken, Bağlar 10 Nisan Polis Karakolu önünde konumlanan yüzlerce polis ve özel harekat timi, kitleye ateş açtı. Bu sırada kaldırım üzerinde olayları izleyen 7 yaşındaki Enes Ata, herkesin gözü önünde sırtından aldığı kurşunla yaşamını yitirdi. Ata’nın yaşamını yitirdiği o an kayıtta olan kameralar yaşanılanları kaydederken, ekranlara yansıyan görüntülerle Amed’in 2006 Mart’ında yaşanılanlar zihinlere kazındı. Yürüyüşe müdahaleye rağmen cenazeleri taşıyan kalabalık,  sloganlar eşliğinde Yeniköy Mezarlığı’na ulaştı.

Yağmur gibi kurşun yağıyordu

Cenazelerin defnedilmesinin ardından yüz binlerce kişi, taziye evine doğru yürüyüşe geçti. Yürüyüş kortejinin 10 Nisan Polis Karakolu’nun bulunduğu caddeye ulaşmasıyla polis yine silah ve gaz bombalarıyla kitleye müdahale etti. Bu sırada Devrimci Demokrasi Gazetesi çalışanı İlyas Aktaş, göğsünden ağır yaralandı. Çatışmaların yoğun yaşandığı bölgelerde grupların üzerine helikopterden gaz bombaları atıldı. Kentin her noktasında çatışmalar yaşanırken, ölüm, yaralanma ve gözaltı haberlerinin ardı arkası kesilmiyordu. Görgü tanıkları “yağmur gibi kurşun yağıyor diye niteliyordu karşılaştıkları tabloyu. Kitleye karşı silahlı müdahale sonucu İsmail Erkek yaşamını yitirirken, yine polis kurşunuyla ağır yaralanan Mustafa Eryılmaz da kaldırıldığı hastanede yaşamını yitirdi. Yaşamını yitirenlere ait otopsi raporlarında yer alan kurşunların özellikle göğüs ve baş gibi öldürücü noktalara isabet ettiği tespiti dikkat çekiyordu. Artık önceki günlerde gece saatlerinde yerini suskunluğa bırakan çatışmalar dinmiyor, gece saatlerinde bile devam ediyordu.

‘Kadın da olsa, çocuk da olsa’

Çatışmaların şiddetlenerek devam etmesinin ardından Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın, “Terörün maşası haline gelen her kim olursa olsun, kadın da olsa çocuk da olsa gereken yapılacaktır açıklaması, polisin şiddetini daha da artırdı. Çocuk, kadın, yaşlı denilmeden sokaklara çıkan binlere  polis ve özel tim saldırıyordu. Amed sokaklarında 31 Mart günü “darbe görüntüleri yaşanıyordu. Kentin birçok noktasına polis, asker ve özel harekat timleri konumlandırılırken, birçok yerde askerler yürüyüş yaptı. Olaylar esnasında veya yaralı halde kaldırıldıkları hastanelerde yaşamını yitiren 7 yaşındaki Enes Ata, İsmail Erkek, Halit Söğüt, Mehmet Akbulut ve Emrah Fidan’ın aileleri, polisin “Cenaze töreni yapmayacaksınız baskısı nedeniyle, cenazeleri sessizce toprağa verdi. Kent merkezindeki eylemler azalırken, olaylar Bismil, Erxenî, Pîran ve Farqîn ilçelerine sıçramıştı. Esnafların kepenk kapattığı ilçelerde yapılan protesto gösterilerine polis sert müdahalede bulunurken, çok sayıda kişi yaralandı, onlarca kişi gözaltına alındı.

Bölgede protesto eylemleri

Amed’de 28 Mart’ta başlayan olaylar 1 Nisan’dan itibaren başta  Êlih, Qoser, Nisêbîn, Şirnex, Dersim, Wan, Sêrt, Riha merkez ve Serêkanî ile Wêranşar ilçeleri olmak üzere, birçok ilde sokağa dökülen yüz binlerce kişi tarafından protesto edildi. Günlerce süren olaylardaki görüntüler ve bilançolar, Amed’de yaşananların bölge kentlerinde de yaşandığını ortaya koyuyordu. Savaş alanına dönen kentlerde onlarca kişi polis kurşunu sonucu yaralandı. Êlih’te 3 yaşındaki Fatih Tekin açılan ateş sonucu yaşamını yitirirken, Qoser’de ise 31 Mart’tan 3 Nisan gününe kadar süren olaylarda Ahmet Araç (27) ve Mehmet Sıdık Önder (22) isimli yurttaşlar yaşamını yitirdi.
 
Dört günün bilançosu: 13 ölü, 300 yaralı, 543 gözaltı

Amed’de başlayan ve bölge kentlerine yayılarak 4 gün süren olaylarda 13 kişi yaşamını yitirdi, 300’e yakın kişi yaralandı ve 500’ün üzerinde kişi gözaltına alındı. Amed Barosu’nun raporlarına göre, kentte 4 gün boyunca süren olaylarda polis ve askerler tarafından 543 kişi gözaltına alındı. Bunlardan 199’u 18 yaşından küçük çocuklardan oluşurken, bu çocuklardan 91’i, 344 kişiden ise 278’i tutuklandı. Baro, gözaltına alınan çocukların tümünün sistematik bir şekilde işkenceden geçirildiği tespitinde bulundu. Baro ve İHD, yaşanan ölüm, yaralanma ve gözaltında işkenceye ilişkin aileler ve mağdurlar aracılığı ile Cumhuriyet Savcılığı’na suç duyurusunda bulunarak, dava açılmasını talep etti. İdari soruşturma başlatılması için ise Diyarbakır Valiliği’ne başvuru yapıldı. Ancak savcılık ve valilik tarafından başlatılan soruşturmalar kapsamında hiçbir güvenlik görevlisi hakkında herhangi bir dava açılmadı.

‘Kentte devletin otoritesi bitmişti’

Dönemin Amed Yenişehir Belediye Başkanı olan Fırat Anlı, 28 Mart’ın bu coğrafyada yaşanmış en kapsamlı ve en derinlikli “halk isyanı olarak değerlendirilebileceğini belirterek, şunları dile getirdi: “Her köşe başında gençlerin, yüzü örtülü halkın yer aldığı büyük bir direniş yaşanıyordu. 30 Mart gecesi kritik bir geceydi, çünkü devlet çok sert bir müdahalenin hazırlığına girişmişti. Biz bunu engellemeye, durdurmaya çalıştık. Ancak ok yaydan çıkmıştı. Çünkü kentin her tarafında devletin otoritesi bitmişti. Devlet otoritesi diye bir şey kalmamıştı. Ben 90’lı yıllarda bunu yaşamıştım. O yıllarda akşam olunca devletin tüm birimleri çekilirdi, kenti boş bırakılardı. 28 Mart’ta ondan öte bir tablo yaşanıyordu. Devletin tüm birimleri, tüm resmi görevlileri, asker, polis ve kamu görevlilerinin tamamı kentte görülmez hale gelmişti. Halk kendi iradesine, kendi direnişine sahip çıkmıştı. Herkes bunun bir parçasıydı. 14 gerillanın yaşamını yitirmesinin yarattığı büyük bir öfke vardı. Aslında uzunca bir süreden beri Diyarbakır’da bir öfke birikimi vardı o sürece giderken. Ateşkes süreci olmasına rağmen çatışmalar, bombalamalar, askeri ve siyasi operasyonlar vardı. 14 gerillanın yaşamını yitirdiği haberi gelince zaten bunun olabileceğine dair bir kanaat oluşmuştu. Herkes bunun olabileceğini artık öngörebiliyordu. Büyük bir sel gelip, şehri boydan boya katetti ve izini bırakıp gitti. Olaylarda devletin acımasızca müdahalesiyle yaşam hakkı ihlalleri yaşandı. Çocuk, yaşlı demeksizin açık hedef gözetilerek, insanlar katledildi. Kentteki bu üç gün birileri için kaostu ama, birileri için özgürlük solunan günlerdi.

‘Bo pêvajoyê divê Serokatî têkeve dewrê’ – Azadiya Welat

Serokê Konseya Rêveber a KCK’ê Murat Karayilan û Endama Serokatiya Konseya Rêveber a KCK’ê Ronahî Serhat der barê vekişîna gerîlayan, Komîsyona Aqilmendan, nêzîkatiya hikûmeta AKP’ê û meclisa tirk de axivîn û daxuyaniyên girîng dan

Serokê Konseya Rêveber a KCK’ê Murat Karayilan û Endama Serokatiya Konseya Rêveber a KCK’ê Ronahî Serhat der barê peyamên Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan û vekişîna hêzên gerîlayan de axivîn û ev tişt gotin: “Ji bo pêşveçûna pêvajoyê divê pêngav ji aliyê her du aliyan ve bên avêtin. Em ji bo paşvekişandinê amadekarî dikin, lê divê aliyê din jî bike. Ji bo ev yek bi awayeke hêsantir bê kirin, divê şert û mercên Rêbertiya me bên sererastkirin û bikare bikeve dewrê.
Karayilan der barê peyamên Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan de ku ne tenê li Tirkiyeyê, li her çar parçeyên Kurdistanê eleqeder dike de axivî û wiha got: “Peyam li herêmê feraseteke nû, xeteke nû pêş dixe. Destpêka pêvajoyeke nû ye. Du gelên sereke kurd û tirk ên li herêmê esas digire. Ev projeya çareseriyê ku yekitiya her du gelan esas digire û li ser esasê perspektîfa jiyaneke hevpar pêş dikeve, dê bi xwe re li Rojhilata Navîn pêvajoyeke nû bîne.

PÊVAJOYEKE NÛ

Her wiha heta niha Tevgera Azadiya Kurdistan 8 caran banga agirbestê kiriye. Li hemberî vê yekê herî dawî bi peyama Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan Tevgera Azadiyê banga agirbestê kir. Der barê agirbesta Tevgera Azadiyê de jî Karayilan axivî û wiha pêde çû: “ Wekî tevger, ji agirbesta ku Rêbertiya me di sala 1993’yan de ragihand, heta niha me ji bo çareseriya pirsgirêka kurd bi rêbazên demokratîk pêk bên gelek hewl da. Beriya vê, heta niha me 8 caran agirbest ragihand. Bila agirbesta 9’emîn êdî rê li ber aştiyê û çareseriyeke mayînde vebike. Divê bingehê her tiştê were danîn. Niha divê em pêvajoyeke xurt bi pêş bixin. Banga Rêbertiya me jî bi vî awayî ye.

ZEMÎNEKE HIQUQÎ

Der barê berpirsyartiya meclisa tirk de jî Karayilan axivî û wiha dirêjî da axaftina xwe: “Hêzên me dema di 1999’an de vekişiyan, xistin kemîna xwe. Hemû hatin li Amedê ketin ser hev û xwe di rewşa dagirkirinê de dîtin. Di qadekê de hatin dagirkirin. Ev yek. Ya duyemîn jî kes xwedî lê derneket. Li holê man. 5 salan yek guleyek neteqiya, lê îradeya çareseriyê pêk nehat.
Karayilan diyar kir ku hem ji bo ewlehiyê û hem jî ji bo vekişîneke bi tenduristî divê meclis biryareke wisa bigire: “Ji bo çareseriya pirsgirêka kurd ya bi rêbazên aştiyane derketina hêzên çekdarî yên PKK, ji bo şopandina vê pêvajoyê divê komîsyonek bê avakirin. Karayilan bibîr xist ku heta ku dewlet di çareseriya pirsgirêka kurd de pêngaveke mayînde navêje, zemîneke hiqûqî pêk nêyne we venakişin.
Der barê dema vekişînê hêza Tevgera Azadiyê de Karayilan ev tişt got: “Ev giştî girêdayê tempoya hikûmetê ye. Ji bo me hêj şert û mercên demsalê ne di cih de ye. Me amadekariyên xwe daye detpêkirin lê, divê komîsyona şopandinê hebe. Her wiha hewcedarî bi komîsyoneke berfireh a ‘Aqilmendan’ heye. Ji ber ku em vedikişin, lê kî dikeve wan qadan? Vegera bo gunda heye dê çawa bibe? Gelek pirsgirêk hene. Hewcedarî bi hinek xebatên meclisê hene.
Der barê dema vekişînê hêza Tevgera Azadiyê de Endama Serokatiya Konseya Rêveber a KCK’ê Ronahî Serhat jî axivî. Serhat diyar kir ku ger bi rastî daxwaza wan çareserî be divê bibin Meclisê û ev tişt got: “Lê ger daxwaza wan çareserkirina PKK’ê be, ev jî dikeve çarçoveya ‘Têkoşîna bi terorê re ya hikûmetê.’ Vê wek pratîkek îdarî dibînin. Pisgirêk ne tenê pirsgirêka ku bi ewle PKK derkeve ye jî. Ji bo çareseriyeke mayînde destpêkê divê hinek tişt bên kirin. Divê meclis berpirsyarê bigire ser xwe. Ev çênebe dê guman zêde bibin.

KOMÎSYONA AQILMENDAN

Karayilan der barê Komîsyona Aqilmendan û nîqaşên li ser aqilmendan de axivî û wiha got: “Tenê bi avakirina Komîsyona Aqilmendan ji bo pirsgirêkê nabe bersiv. Divê prosedureke ku divê aqilmend li gorî wê tevbigerin hebe. Divê ev kes baweriyê bidin. Hunermend, nûnerên saziyên sivîl û kesên li alî wijdanê divê cih bigirin. Divê îradeya van kesan hebin. Divê beriya her tiştî serbixwe bin. Ev bi qanûnê nayê avakirin. Lê divê çavkaniya qanûnî hebe.

PLANA BO SALA 2013’AN

Her wiha der barê nîqaşên wekî ku tê gotin dê serokwezîr ‘Pêvajoya paşvekişînê bişopîne’ de Karayilan axivî û wiha pêde çû: “Ji bo paşvekişînê pêwîstî bi çarçovaya qanûnî heye. Paşvekişîn tiştekî hêsan nîne, ji bo paşvekişînê îkna bibin, bi awayekî serkeftî pratîze bibe divê Rêber Apo bikeve dewrê. Ez nabêjim bila ev demeke kurt de pêk bê. Lê divê şert û merc bên sererastkirin. Divê heyet herin werin û têkilî bê dayîn. Heta Serokatî nekeve dewrê ne mimkune em hemû hêzan îkna bikin. Wekî rêveberî em hemfîkîr in. Di qademeya navîn de hêj gelek heval tam îkna nebûne. Ev çend sal in motîveyî şer bûne û astek hatiye bi destxistin. Ji bo di sala 2013’an de şer pêşbikeve bingehên xurt hene. Lê nêzîkbûna stratejîk ya Serokatiya me girîngtir û nirxtir e.
Karayilan bibîrxist ku ew ji bo 2013’an 2 plan amadekiribûn û wiha pêde çû: “Plana yekem şerekî berfireh. Ya din jî ger ji bo çareseriya demokratîk pêvajoya diyalogê bi ser bikeve, em ji vê yekê re vekirî ne. Me ji bo plana duyemîn biryar girt. Lê ev biryar bi hêsanî nehat girtin. Divê hem gelê me, hem raya giştî û hem jî dewlet vê yekê baş bizanibe. Gel ji me dipirse çima baweriya xwe bi AKP’ê tînin, şertên serkeftinê hatine bi destxistin. Em vê red nakin. Dema me ev pêvajo pêşxist me baweriya xwe kesekî ne anî, ji ber ku baweriya me bi aştiyê tê û em alîgirê çareseriya demokratîk in. Di bingeha biryara me de, biryargirtina Serokatî heye. Em baweriya xwe bi xwe tînin. Em ji şer re jî û aştiyê re jî amade ne. Tercîha me aştî û çareseriya demokratîk e.

Ji bo projeya çareseriyê 3 qonax

Herî dawî der barê meşandina pêvajoyê de Karayilan ev tiştan got: “Di esasê xwe de me heta niha têkildarî qonaxa 1’emîn de nîqaşan meşand. Projeya çareseriyê ji 3 qonaxan pêk tê. Piştî ku vekişîn dest pê kir dê qonaxa 2’yemîn jî dest pê bike. Ev çi ye? Berpirsyartiyên ku dewlet û hikûmet pêk bînin, in. Pêdivî bi makeqanûneke ku çareseriyê jî dihundirîne heye. Divê hemû nasname werin qebûlkirin, hemû nasname bên temsîlkirin. Pêdivî bi çarçoveyeke makeqanûnî ya ku kurd bikaribin bi zimanê xwe bijîn û bi rêvebirinê xwe bijîn heye, de xwedî gotin bin, di nav Tirkiyeyeke wiha de bikaribin xwe wekî civaka kurd îfade bikin.
Karayilan destnîşan kir ku divê 3 noqteyan de sererastkirin bên çêkirin û wiha domand: “Ya yekemîn divê pênaseya welatîbûnê ji nû ve were kirin. Divê çarçoveya wê berfireh be, pêdivî bi pênaseyeke ku nasname û çandên cuda ne li ser etnîkî lê her kes xwe tê de bibîne were kirin. Ya duyemîn naskirina nasnameyan. Divê şert û mercên ku nasname bikaribin xwe îfade bikin werin cih. Ya sêyemîn neteweya Tirkiyeyê divê ji nû ve were pênasekirin. Ev netewe jî kê pêk tê divê vekirina wê were kirin. Ew ê ev daneyên bikêr bidin me. Di esasê xwe de qonaxa duyemîn ev e û pêkanîna vana ye. Qonaxa sêyemîn jî qonaxa normalbûnê ye. Di riya çareseriyê de lazim e ku ‘paqijiya rê’ were kirin. Dibêjin ‘siyasetê bikin’ lê siyasetmedar hemû girtî ne. Heta ku dîlên azadiyê di girtîgehê de bin ne nemimkûn e ku mirov behsa çareseriyê bike. Divê paqijiya rê were kirin û ber bi pêvajoya normalbûnê ve rê were vekirin.

Tirkiyê 600 penaberên Suriyê dersînor kirin –  hawarnews
 
Li navçeya Akçakale ya Rihayê piştî ku duh penaberên Suriyê yên li Tesîsa Bêhnvedanê ya Şah Suleyman diman, li dijî şewatan çalakî lidar xistin, 600 penaber ji aliyê rayedarên Tirkiyê ve hatin dersînorkirin.

Li Tesîsa Şah Suleyman ku 7 kîlometre dûrî navçeya Akçakaleyê ye û paneberên ji Suriyê hatine lê dimînin, duh şewat derketibû û di encamê de zaroka 7 salî ya bi navê Sudra El Hammut jiyana xwe ji dest dabû, 2 xwîşkên wê jî birîndar bibûn. Piştî vê şewatê penaberan bi hinceta ku rayedar tedbîran nagirin çalakî lidar xistibû, lê polîsan mudaxele kiribû. Penaberan jî serî Hilda bû û rayedarên avahiya îdareyê dabûn ber keviran.

Piştî demekê jî ji navenda Rihayê leşker û polîs hatibûn û çalakvan belav kiribûn. Di bûyeran de rojnamevanên ku dixwestin dîmenan bigirin hatibûn astengkirin û lêdan, wesayîtan zirar dîtibû, avahiya îdareyê zirar dîtibû, 3 çadir hatibûn şewitandin û gelek kes jî birîndar bibûn. Piştî bûyeran lêkolîn hatibû destpêkirin.

Di encama lêkolînê de polîs û leşkeran îdîa kir ku wan 600 kesên tevlî çalakiyan bûne tespît kirine û heman kes yek bi yek ji çadiran derxistin. 600 kes piştre bi komên ji 20 û 30 kesan pêk tê li otobusan hatin siwarkirin û ji bo ku bêne dersînor kirin birin Deriyê Sînor ê Akçakaleyê. Rayedaran diyar kirin ku lêkolîn didome û dibe ku hejmara kesên dê bêne dersînorkirin zêde bibe.

Di vê navberê de polîs û leşkeran kampa penaberan dorpêç kiriye û nahêlin ku penaber derkevin derve. 

Tenê di kampên li Rihayê de 16 kes mirin

Li gorî daneyên Midûriyeta Afat û Rewşên Awarte (AFAD), li Rihayê nêzî 90 hezar penaber hene û heta niha piraniya wan zarok 16 kesan di encama şewatan de jiyana xwe ji dest dane. Li kampa Telhamut a li Serêkaniya Serxetê jî di 24’ê Kanûna sala 2012’an û 15’ê Çileya 2013’an de şewat derketibûn û 9 kesan jiyana xwe ji dest dabû. Li kampa Şah Sulemyan a li Akçakaleyê jî di 8’ê Çile, 12’ê Sibatê û 27’ê Adara 2013’an de şewat derketibûn û di encamê de 7 kesan jiyana xwe ji dest dabû.

Kongreya Înîsiyatîfa Jinên Suriyê bidawî bû – hawarnews

Kongreya Înîsiyatîfa Jinên Suriyê ku li bajarê Qamişlo bi beşdariya jinên ji neteweyên cuda hate lidarxistin, bi avakirina komîtiyan û biryarên girîng bidawî  bû.

Li Qamişlo di bin slogana ‘’Jin bi hemû netew û olên xwe, ji ber ku jine yekin‘’ Kongra Înîsiyatîfa Jinên Sûriyê bi beşdariya jinên ji Heleb, Dêr Elzorê û Hesekê tê lidarxistin.

Kongreya Damezirîner a Înîsiyatîfa Jinên Sûriyê li bajarê Qamişlo yê Rojavayê Kurdistanê bi beşdariya sedan jinên ji neteweyên cuda hate lidarxistin. Di kongreyê de nûnerên Rêxistina Kombûna Sûriya Dayikê, Komîteya Jinên Partiya Yekîtiya Demokratîk (PYD), Komîteya Jinên Partiya Çep, Komîteya Biratiya Gelan a Heleb û Efrînê, Komeleya Êzidiyan a Helebê, Lijneya Jinên Partiya Yekîtiya Suryaniyan, Lijneya Jinan a Rêxistina Demokratîk a Asuriyan, Lijneya Jinên Partiya Lîberal a Kurdî li Sûriyê û Lijneya Jinan a Partiya Demokratî Pêşverû ya Kurd li Sûriyê, nûnerên Yekîtiya Star ên Hesekê, Qamişlo, Amûdê, Dêrik, Dirbêsiyê û Tirbespiyê, Endama Desteya Bilind a kurd Îlham Ehmed, nûnerên saziyên civaka sivîl, Rêxistina Mafê Zarokan a Hesekê, nûnerên Rêxistina Jinên Ciwan û Tevgera Ciwanên Şoreşger li Qamişlo amade bûn.

Di kongreya ku bi deqeyek rêzgirtinê destpê kir de axaftina vekirinê ji aliyê Şamîran Şemûn ve hate kirin. Şemûn, di axaftina xwe de li ser têkoşîna jinê rawestiya û bal kişand ser rola jinê ya di despêkirina civakê de.

Piştre dîwana kongreyê ku ji hemû pêkhateyên jinan pêk dihat hate hilbijartin. Piştre peyamên Yekîneyên Parastina Jin (YPJ), Komeleya Rewşenbîrî ya Suryaniyan li Sûriyê û Partiya Çep a Demokratîk li Sûriyê hatin xwendin. Di peyaman de Kongreya Înîsiyatîfa Jinên Sûriyê li hemû jinan hate pîrozkirin.

Piştî peyaman, ji sala 1963’yan û heta roja îro li ser dîroka jinê ya li Suriyê nivîsek hate xwendin. Piştre pêşnumayên armanca înîsiyatîfê, xalên bingehîn û komîteyên ku divê bêne avakirin hatin xwendin.

Di kongreyê de zagonên giştî yên jinê ku hatibûn amadekirin hatin xwendin û xal bi xal li ser nirxandin hatin kirin. Piştî nirxandinan jî biryar hate girtin jib o ku 30 zagonên jinan di destûra bingehîn a Suriyê de cihî bigirin, têkoşîn bê dayîn.

Ji bo ku kar û barên înîsîyatîfê bi awayekî birêkûpêk bêne meşandin di kongreyê de komîteya giştî, komîteya çapemenî û arşîvê, komîteya zagon û mefdariyê û komîta aborî hatin avakirin. Kongre piştî nîqaşên berfireh, bi hilbijartina Seroka Înîsîyatîfê û 2 alîkarên wê, her wiha 6 endamên rêveberiyê bidawî bû.

Encamnameya kongreyê wê sibe bê aşkerakirin.

Kadınlarla renklenen, Jiyan Semt Pazarı
Kadınlarla renklenen, Jiyan Semt Pazarı,kadınlarla,renklenen,jiyan,semt,pazarı

    TEXT Olarak İndir
    Yazdır

İzlenebilir video bulunuyor. Ancak aboneliğiniz yeterli değil. – JINHA

Diyarbakır Bağlar Belediyesi tarafından hazırlanan ve kadınlara istihdam alanları yaratmak amacıyla kurulan Jiyan Semt Pazarı, bu günlerde hizmete girecek.

Diyarbakır merkez Bağlar İlçe Belediyesi tarafından kadınlara yeni istihdam alanı yaratmak amacıyla açılacak olan Jiyan Semt Pazarı, 104 stanttan oluşuyor. Yapılandırma aşaması tamamlanan pazar, Mart ayının sonlarında hizmete girecek. Bağlar Belediyesi engelli kadınları da unutmadı. Proje koordinatörlerinden Bağlar Belediyesi Kadın İstihdam Sorumlusu Saniye Varlı, Jiyan Semt Pazarı’nın amacına ilişkin JINHA’ya konuştu.

“Bizler gördük ki kadınların el attığı her şey daha başarılı. Belediye başkanı kadın olunca kadınlar bir birini daha iyi anlıyor ve istemleri de ortaklaşıyor diyen Saniye, “Kadınlar başarılarını ve yetersizlikleri birlikte görebiliyor. Kadınlar verdiği emeği paylaşabiliyor. Bizler umuyoruz ki her zaman kadınlarla birlikte iyi şeylere imza atacağız şeklinde konuştu.

‘Proje için görüş ve öneri alındı’

Diyarbakır’ın Bağlar ilçesine bağlı olan Muradiye, Fatih Kaynartepe mahallelerinde gelir kaynağı düşük olan kadınlarla bir araya gelerek kadınların ekonomik özgürlüğünü elde etmeleri için bir tartışma süreci başlattıklarını belirten Saniye, “Gelir kaynağı düşük olan kadınlarla bir araya geldik. Sorunlarını dinledik. Nasıl bir çalışma yürütebiliriz üzerinden görüş ve öneriler aldık ve sonra böyle bir projeye imza attık ifadelerine yer verdi.

‘Her geçen gün başvuru sayısı arttı’

Projenin ilk aşamasında başvuru sayısı az olur diye korktuklarını dile getiren Saniye, ilk olarak 400 kadının pazarda çalışmak amacıyla belediyeye başvuru yaptığını ve başvuru sayısının her geçen gün arttığını belirtti. Proje koordinasyonu olarak önceliği ihtiyacı olan kadınlara verdiklerinin altını çizen Saniye, “Boşanmış, şiddete maruz kalmış, eşi vefat etmiş ve her hangi bir gelir kaynağı olmayan kadınlara öncelik tanıdık. Sadece çalışmak isteyen kadınları da bu projenin dışında bırakmadık. Bizler daha önce yüzde 5’lik bir kota belirledik.  Ama talep artınca biz kotayı yüzde 10’a çıkardık dedi.

‘Hijyene dikkat edeceğiz’

Pazarda çalışmak isteyen kadınlarla, bir araya gelerek ne satmak istediklerini görüşüp,  Bağlar Belediyesi olarak kadınlara teknik konuda destek olduklarını kaydeden Saniye, şöyle konuştu:

“Jiyan Semt Pazarı’nda sadece kadınlar çalışacak. Semt pazarının özelliği, tamamen ekolojik olmasıdır. Bizler pazarda tavuk, temizlik malzemeleri ve balık gibi koku yapan et ürünlerine yer vermeyeceğiz. Çünkü Diyarbakır yaz aylarında çok sıcak. Hijyen açısından da bunların pazarlanmasını istemiyoruz dedi. Yoğurt, süt, yumurta, sebze ve meyvenin de Jiyan Semt Pazarı’nda satışa sunulacağına da değinen Saniye, “Diyarbakır Sümerpark’ta kadınlar takı atölyelerinde çalışıyor. Bunların ürettikleri el emeği ürünler bu pazarda satışa sunulacak açıklamasında bulundu.

‘Kadınlar emeği paylaşabiliyor’

Jiyan Semt Pazarı’nda yapılacak olan tüm çalışma ve düzenlemelerin kadınların ortak tartışmaları ile karara bağlandığını dile getiren Saniye, şu sözlerle devam etti:

“Kadınlar bir araya geldikleri toplantılarda kendi kararlarını kendileri almaktadır. Kadınlar sadece Çarşamba günü çalışmayacaklarını ama haftanın 6 günü pazarda çalışacaklarını bize belirttiler. Ortak tartışma ve ortak karar alma bizim için bir farklılıktır ve bizler bunu başarmaya çalışıyoruz. Belediye Başkanı Yüksel Baran’ın bu konuda uğraşıları önemlidir. Bizler gördük ki kadınların el attığı her şey daha başarılı. Kadınlar verdiği emeği paylaşabiliyor.

Saniye, konuşmasının sonunda Bağlar’da yaşayan tüm kadınlara teşekkür ederek, Jiyan Semt Pazarı’nın Mart’ın sonunda hizmete gireceğini dile getirdi.

Serhat: Kadınlar da barış heyeti kurmalı – Etkin Haber Ajansı

KCK Yürütme Konseyi Başkanlığı Üyesi Rohani Serhat, kadınların barış sürecinde aktif olarak yer almasının önemine dikkat çekti, “Kadınların da bir barış heyeti kurarak bütün kadın örgütlerinin görüş ve düşüncelerini alıp kurulacak mekanizmalara iletmesi gerekiyor” dedi.

KCK Yürütme Konseyi Başkanlığı üyesi Ronahi Serhat, Nuçe Tv’de yayınlanan programda kadınların barış sürecindeki rolüne ilişkin sorulara yanıt verdi.

Serhat, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’dan gelen mesajın kadınlar tarafından doğru algılandığına dikkat çekti, “Barış süreci de kadınların bizzat emeği ile gelişecek bir süreçtir” dedi.

“Çok bedel ödenen bir savaş süreci yaşandı” diyen Serhat, “Savaşın tahribatı kadın üzerinde doğrudan etkisi oldu. Bu nedenle de bu süreci en fazla sahiplenen kadınlar olacaktır” şeklinde konuştu.

Ronahi Serhat, “KJB bu süreci nasıl değerlendirdi? Sadece Kürt kadınları değil Türkiye’de çeşitli halklardan kadınlar için nasıl bir çerçeve var?” şeklinde soru üzerine, “KJB Yürütme Konseyi olarak bir araya geldik. Yetkili organlarımız toplandı. Kaybedecek tek bir saatimiz bile yok. Kadın Hareketi olarak da en hızlı bir biçimde hem bunun pratik politikasını oluşturma, hem örgütlemesi yaygınlaştırılması, şimdiye kadar ulaşamadığımız kadın çevreleriyle birlikte daha güçlü daha etkili sürece katma anlamında yapacağımız çok şey var” dedi.

Türkiye’deki diğer halklardan kadınların da bu sürece katılmasının çok önemli olduğunu belirten Serhat, şöyle konuştu: “Şimdiye kadar Kürt kadınları ve demokratik kamuoyu barışı seslendirdi. Barış analarının çalmadığı kapı kalmadı. Ama bu mesafeyi kaldıracak olan da yine Kürt ve Türkiyeli kadınlar. Türkiye’deki diğer halklardan kadınların da ortak bir potada buluşup güçlü bir demokratik hareket oluşturmalı. Bu dönem tam da kadınların dönemidir. Tepkilerin aşılması, kaygıların giderilmesi, yanlış politikaların önünün alınmasında da kadınların ortaya koyacağı tavır çok önemlidir. Şimdi herkesin daha fazla kadınların sesine kulak vermesi gereken bir dönemdir. Bu süreç sadece muhatapların olacağı bir süreç değil, yaşamın bütünüyle ilgili. Kadınları herkesi ilgilendiren bir demokratikleşme sorunudur.”

KCK Yürütme Konseyi Başkanlığı üyesi Ronahi Serhat, kadınların da bir barış heyeti oluşturup, bütün kadın örgütlerinin görüş ve düşüncelerini alarak kurulacak mekanizmalara iletmesi gerektiğini söyledi, “Bu gemiye ortak bindik, bu gemiyi kazaya belaya uğratmadan kıyıya vardırmak herkes için hayırlıdır. Öyle olursa bu sürecin kaybedeni tek olmaz herkes kaybeder” dedi.

“Heyecanlıyız, Barışı Yakalayacağız” – Bianet

Barış annesi Gülistan Erek ”Nasıl bir duvara sırtını verdiğinde, duvarın yıkılmayacağını biliyorsan, biz de barışa öyle sırtımızı dayamak istiyoruz. Şüpheleniyoruz ama Kürtler eskisi gibi değil anneler de…” diyor.
 
Diyarbakır’ın Bağlar semtindeki bir apartmanın dördüncü katında, Barış Anneleri’nin bürosunda karşılaştığımız Gülistan Erek önce tereddüt ediyor, “Bizim sözcümüz Mardin’e gitti. İsterseniz onu bekleyin diyor. “Hayır, sizinle de konuşabiliriz deyince, “benim dışarıda, dağda çocuğum yok ama diyor.

Erek, Şırnak’ta Zêvinge köyünden yıllar önce çıkıp ailesiyle birlikte Diyarbakır’a gelen, kısa süre içinde de  mücadeleye katılan olağanüstü bir kadın. Barış Anneleri’yle tanışmasını, öncesini ve sonrasını, beklenti ve kaygılarını dinlemek için bu seneki Newroz’da “Tertip Komitesi Üyesi olan Erek’e sözü bırakıyoruz…
Hikayem

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan geçen yıl Mardin’e geldi ve kadınlara dedi ki, barışı siz sağlayabilirsiniz. Anneler olarak biz zaten hep barış için çalışıyoruz. 55 yaşındayım. Benim dışarıda, yani dağda çocuğum yok.

Ama 12 yıldır Barış Anneleri içindeyim. Ondan önce de çalışmalarda yer alıyordum. Mesela dergi dağıtıyordum evlere giderek.

Elimden ne geliyorsa işte, her şeyi yapıyordum. Biz de çok zahmet gördük tabii. Köyümüz yakılmadı ama şimdi boştur. Çünkü çok baskı yapıldı. Köy de boşaltıldı.

Şırnak’ın Zêvinge köyündenim. Botan taraflarındanız yani. Benim yoldaşım, yani eşim, Orman Müdürlüğü’nde memurdu. Bizim ailenin köyden çıkış sebebi, eşimin memur olmasındandı.

Ama diğer akrabalarımız, köylülerimiz baskıdan dolayı çıktılar. Hatta bizim evimizin yerinde şimdi askerî karakol bulunuyor. Önce Siirt’e gittik. Sonra da Amed’e geldik.
“Barış gelmeden korku bitmez

O zaman çocuklarım daha küçücüktü ama daha ortaokul yıllarında olaylarla karşılaştılar. Hizbullah vardı o zaman ve Fatih Lisesi’ne giden çocuklarım çok baskı gördüler. Baskı da demeyeyim de, resmen saldırıya uğradılar.

Oğlum Hizbullahçılar tarafından bıçaklandı. Bir seferinde de polis almış, siz Apocusunuz demiş. Kızıma da yine okulda, Hizbullahçılar, “senin kardeşinin Apocu olduğunu biliyoruz, yüzüne kezzap atacağız demişler.

Oğlum ve kızım böyle tehdit ve saldırılar olunca okulu bitiremeden bırakmak zorunda kaldılar. Sonra da ben bu mücadelenin içine girdim. Vallahi o kadar korku vardı ki, ölüm her an ensemizdeydi. Ama yine de dedik ki, barış gelsin. Barış gelmeden korku bitmez.

Ben tabii önceleri hem HADEP’in [Halkın Demokrasi Partisi] Kadın Komisyonu’nda hem de Barış Anneleri içinde çalışıyordum. Hem belediye, hem genel seçimler için çalışıyordum. Ne olursa koşturuyordum. Dergi-mergi dağıtıyordum, satıyordum. Gazete satıyordum.

Hatta bazen akşamları ev ziyaretlerine giderdik. Gençler genelde çok iyi ve sıcak yaklaşırlardı ama bazen evin reisi erkeği veya kadını derdi ki bana, “sen kadın başına bu adamlarla, bu saatte evleri dolaşmaya utanmıyor musun? “Niye utanayım diyordum. “Çocuklarını evde bırakıp buralarda çalışman ayıptır diyorlardı.

İnsanın halkı için çalışmasının utanılacak bir tarafı mı var? Bu işin kadını, erkeği olmaz. Gerçi mesela Amed de artık değişti.

Mesela biz Anneler olarak çalışma yapıyoruz, kimseden artık öyle laflar duymuyoruz. Fakat sonra arkadaşlar “aynı anda iki yerde olmaz, ya partide çalışacaksın ya da bizde dediler. Ben de o zaman Barış Anneleri’ne tamamen dâhil oldum.
 “Çocuklarımız pikniğe gitmedi

 Biz barış için, kanımızdaki son damlaya kadar çalışacağız. Barıştan İnşallah hiçbir zaman vazgeçmeyeceğiz. Hiçbir anne çocuğunu kendi eliyle dağa göndermez. Her çocuk kendi kararıyla gider.

Kimse çocuğunun ölmesini istemez. Ama sen bir çocuğu doğurursun, yıllarca büyütmek için çalışırsın, okutursun, giydirirsin, seversin. O kadar sevdiğin çocuğun ise büyüyünce zahmet görür, devletten sıkıntı görür, dağa çıkar.

Mesela şöyle anlatayım okuyan çocukların eğitimlerini görmelerine izin vermiyorlardı. Ya gözaltına alınıp işkence görürlerdi, ya tehdit edilirlerdi, hatta öldürürlerdi.

Adalet bu mu? Açık söyleyeyim, biz hâlâ çözüm konusunda kuşku sahibiyiz. Güvenemiyoruz. Ama diyoruz ki, Allah’ın kuvvetiyle olacak. Hem, bizim çocuklar pikniğe gitmediler ki! Yaşadıkları haksızlığa, adaletsizliğe karşı çıktılar dağa.

Eğer bu haksızlık biterse, barış da gelir. Adalet olursa, barış olur. Bizim çocuklarımız hakları için gitmişler, cehaletlerinden değil. Aralarında doktorlar var, öğretmenler var. Hepsi de okur, hepsi de bilinçli. Annelerine, babalarına, kardeşlerine veya kendilerine zulmedilince kalkıp gittiler.

Gerçek bir barış olmadan, başkanları özgür olmadan da bu çocuklar evlerine dönmezler. Biz barıştan yanayız. Ama gerçek, dürüst, doğru bir barış istiyoruz.

Nasıl ki bu duvara sırtını verdiğinde, duvarın yıkılmayacağını biliyorsan, biz de barışa öyle sırtımızı dayamak istiyoruz. Yıkılmasını istemiyoruz barışın.

Binlerce siyasetçimiz, belediye başkanımız, gençlerimiz var hapiste. Ne yaptı bunlar, ne? Silah mı kullandılar, hayır. O zaman bunları özgürleştirmen lazım. Başkanımızı da özgürleştirsinler. Çünkü bizim önceliğimizdir bu. Vatanımızda özgürce yaşayabiliyorsak, bu barıştır.
“Gençler ölümü haketmiyor

Biz istiyoruz ki, asker ve polis anneleriyle de el ele verelim. Birlikte bu barışı isteyelim. Diyelim ki, bizler anneyiz, acımız birdir. Savaş hepimizi ağlatıyor.

Bütün annelerin gözyaşı aynı renktir. Polis annesi de, asker annesi de, gerilla annesi de aynı hisle ağlar. Biz isteriz ki hep beraber barışı isteyelim. Polis ve asker anneleri de çıkıp desin ki, biz de Kürt anneleriyle el ele vererek barış istiyoruz.

Ama kaç defa televizyonda gördüm, oğlunu kaybetmiş bir asker annesi “diğerini de yollayacağım, vatan sağolsun diyor. Bu yanlıştır. Doğrusu, “gençler ölümü haketmiyor demektir. 
“Herkes ne istediğini biliyor

Bak ben sana söyleyeyim bizim apartmanımızda, bizimle aynı görüşte olmayan insanlar da var. Onlarla karşılaşınca diyorlar ki, “gözünüz aydın, bu sefer barış olacak .

Diyorum ki, “barış olursa hepimizin gözü aydın olur .

Biz Allahın ve peygamberin gücüyle barıştan asla geri adım atmayacağız. Türkiye büyüklerinin sözlerine çok güvenmiyoruz doğrusu.

Acaba seçim yüzünden filan mı böyle şeyler diyorlar diye şüpheleniyoruz.

Ama Kürtler eskisi gibi değil. Anneler de öyle.

Herkes dünyada ne olup bittiğinin farkında. Herkes ne istediğini çok iyi biliyor.

Çok heyecanlıyız. İnşallah bu sefer barışı yakalayacağız. İnşallah bu seneki Newroz da barışın, kardeşliğin müjdecisi oldu. Hapisteki çocuklarımız, dağdaki çocuklarımız, başkanımız, bütün gençler, bütün insanlar inşallah mutlu olacaklar.

Aydar: Daxwaza me nûkirina “ Mîsaqî Milî ye – Xendan

Berpirsyarekî PKK`ê yê li Ewrûpayê Zubeyir Aydar û yek ji endamên beşdar ya qonaxa Osloyê bûye ji rojnemeya Radikal ya Tirkî re ragihandiye ku berya mijdarê di navde paşvekişîna gerîla pêwîste hemû gav bên temam kirin,  û her weha got: “Erdogan bo aştiye şanseke.

Li barê qonaxa vekişîna hêzên PKK`ê bo derveyî Tirkiyê Aydar got: “Divê em destê xwe lez bikin, berya çend rojan Erdogan gotibû ku (divê ev kar berya dawiya 2013`an em bi dawî bînin ), çûnkî di 2014`an de hilbijartinên parêzgehan destpê dikin, ji bo vê jî divê heya dawiya salê , vekişîn, destura bîngehîn ya demokratîk, yasayên nû, vegerîn û asayîkirin hemû ev qonax bêne temam kirin.

Li ser pirsa gelo ji bilî zimanê dayîkê hûn çi dixwazin, Zubeyir Aydar got: “Ev çareserî tenê di nava sînorê Tirkiyê de namîne wê bandora xwe sînoran derbas bike. Em dibêjin (Mîsaqî Millî ), 28 çileya sala 1920`an de biryara herî dawî ya meclîsa Osmanliyan  tê de behsa parastina sînoran dikin. Wê demê ne bakûrê Sûriyê û ne jî bakûrê Êraqê hebû, yek leşkerê Ingilîz tune bû. Eger wê demê Urfa, Entep, Maraşê (ku bajarên bakûrê Kurdistanê ne) li hemberî dagirkeriya Fransayê li berxwe nedana niha wê li derveyî Mîsaqî Millî bûna. Wê demê sînor li gora rêya hesin ya trênê Berlîn – Bexdadê hate xîz kirin. ev sînor ne muqedes in. Em daxwaza nûkirina Mîsaqî Millî dikin

Aydar berdewam kir û got: “Tirkiyê berya niha bi 100 salî impratorî bû, tişta ku çê bû li derveyî vîna gelan hate parçekirin. Li derveyî rizamendiya (Tirk , Kurd, Ereban) ev erdnîgarî ji aliyê hêzên biyanî hate parçe kirin.

Berpirsê PKK`ê yê Ewrûpayê teqez kir û got: “Daxwaza me em Misaqî Millî, bihêz bikin. Em şerekî nû naxwazin, guhertina sînoran ji nû ve li gor Mîsaqî Millî mumkine. Em behsa rêkeftina Kurd û Tirkan dikin.

Zubeyir Aydar behsa siyasetkirina bi awayekî rewa kir û got: “PKK`ê û KCK`ê di navde ji bo her kes bikare di qada siyasetê de bi rewa û aşkira kar bik, bi bê siza her kes bikaribe siyaset bike. Desthilata me di destê Ocalan deye û divê girtina wî li Îmraliyê em tiştekî rast nabînin.

Biz hazırlık yapıyoruz karşı tarafın da yapması lazım – Rizgarî Online

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan ve Yürütme Konseyi Başkanlığı üyesi Ronahi Serhat, “sınırdışına çekilme ile ilgili açıklamalarda bulundu. ANF´nin haberi: Sınırdışına çekilme için Meclis’in sorumluluk almasının şart olduğunu belirten Karayılan, “Bu sürecin götürülebilmesi için karşılıklı gelişmesi lazım. Biz geri çekilme için hazırlık yapıyoruz ama karşı tarafın da hazırlık yapması lazım. Kolaylık sağlaması için Önderliğimizin koşullarının düzeltilmesi bir biçimde devreye girmesi lazım dedi. Rohani Serhat da, çözüm projesinin sahibi olan Öcalan’ın diyalog kanallarının oluşturulması gerektiğini belirtti.

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan ve Yürütme Konseyi Başkanlığı üyesi Ronahi Serhat, Nuçe Tv’de yayınlanan programda gazeteciler Koray Düzgören, Erdal Er ve Halit Ermiş’in sorularını yanıtladı.

Sadece Türkiye’yi değil bütün 4 parçadaki Kürtleri hem de bölge ülkelerini yakından ilgilendiren bir şeyden bahsediyor Öcalan… Bunu açar mısınız?

Bölgede yeni bir anlayışı yeni bir çizgiyi geliştirmeyi öngörüyor. Yeni bir sürecin başlangıcıdır.
Bölgede iki temel halk olarak Kürt ve Türk halkını esas alıyor. Bu iki halkın birlikteliği, ortak yaşam perspektifini esas alan bir çözümü geliştirmesi tüm Ortadoğu’da yeni bir sürecin gelişmesini beraberinde getirecektir. Sadece Türkiye sınırları içerisindeki halkları ve kültürleri değil, bütün Kürt halkını hedefleyen, Misak-ı Milli’ye ucu açık açılımı öngören- yani bu sınırların değişimi anlamına gelmemektedir, o biçimde anlamamak lazım- halkların birliğini, giderek de bir Ortadoğu Halklar Konfederasyonu amaçlayan bir perspektif. Halkların gönüllü birliğiyle ortak yaşam kültürüyle Ortadoğu’da sınırların anlamsızlaşmasını öngören bir perspektif ve paradigma söz konusu.

BU BİR TAKTİK ÇIKIŞ DEĞİLDİR

Taraflara ne gibi sorumluluklar düşüyor?

Öncelikle bu perspektifin doğru ele alınması ve anlaşılması önemlidir. Hem bizim açımızdan hem de Türk devleti, hükümeti ve esasında halklar açısından doğru anlaşılması önem taşıyor. Şimdi herkes tartışıyor. Tartışılması da gerekiyor çünkü herkesi ilgilendiren bir perspektif söz konusu. Ama öncelikle bunu doğru anlamak önemlidir. Bu bir taktik çıkış değildir. Sadece Kürt sorununu çözelim de ne olursa olsun, gibi bir yaklaşım değildir. Bir zihniyet değişimi, yeni bir zihniyetin temsil edilmesidir. Şimdiye kadar halklar, kültürler, mezhepler arası farklılık ve çatışma konusuydu ayrılık konusuydu. Şimdi bunun yerine farklılıkları çatışma değil barışma ve bir arada yaşamanın formülasyonu olarak ele alıyor. Yani yeni bir zihniyeti temsil ediyor. Bu stratejik bir yaklaşımdır. Biz gücümüz oranında bunu geliştirmeye çalışacağız. Ortadoğu’da şimdi kıyasıya bir çatışma var. Her gün kan dökülmekte. Suriye’de kapsamlı bir çatışma var, Irak’ta adı konulmamış ama çok yaygın mezhepler arası bir çatışma var, bunun daha da tırmanacağından bahsediliyor. Uluslar arası güçler bu çelişkiler üzerinden politika geliştiriyor. Bu perspektif tüm bunları giderecek, var olan çatışmaları barışa dönüştürecek bir perspektiftir. Mütevazıdır, önce Kürt sorununu çözme, Türkiye’de halklar arasındaki barışı sağlama, oradan hareketle bu yeni zihniyetle Ortadoğu’yu şekillendirme ya da buna dönük bir örnek olmanın mücadelesini vermeyi esas alan bir çerçevedir. Önemli olan tabii tarafların doğru ele alması, doğru anlamasıdır. Biz doğru anlamak için bir süreden beri tartışıyoruz. Bu, aslında çok yeni bir şey değil. Önderliğimizin AİHM savunmasından bu yana yazdığı savunmaları, yani 2000 yılından yazdığı savunmaları. belgeleri okuyan biri bu paradigmasal bakış açısının, bu felsefik anlayışın rafine edilmiş bir formülasyonu olduğunu bilir. Durup dururken değil, bir düşüncenin rafine edilmiş sunumudur. Ama zenginliği içeriyor ve çok önemli bir belgedir. Biz bu kadar çok yeni paradigma üzerinde yoğunlaşıyor olmamıza rağmen anlamak için tartışıyorsak, o zaman dışımızdaki güçlerin de lütfedip daha iyi anlaşılması için kendini biraz yorması gerekiyor.

Bu özellikle Türkiye için çok iyi bir çerçevedir. Türkiye’nin mevcut sorunlarını çözmesi büyük bir atılımı yapabilmesi ancak böyle bir çerçeve ile mümkündür.

BUNDAN ÖNCE 8 KEZ ATEŞKES İLAN ETTİK

Ateşkes ilan ettiniz. Birtakım takvimler veriliyor, tarihler veriliyor. Bu yeni dönemde ne bekliyorsunuz, ne öngörüyorsunuz?

Hareket olarak Önderliğimizin 1993’te ilan ettiği ateşkesten bu yana, Kürt sorununun demokratik yöntemlerle çözümü için çok çaba sarf ettik. Şimdiye kadar bundan önce 8 kez ateşkes ilan ettik. 1999’da hiçbir çatışmaya mahal vermemek, demokratik çözümün zeminini olgunlaştırmak için Önderliğimizin çağrısıyla tüm güçlerimizi Türkiye sınırları dışına çektik. Maalesef tüm bu çabalarımız karşı taraf tarafından doğru cevaplandırılmadı. Ve boşa çıkarıldı, sonuç almadı. Hatta son üç dört yıldan bu yana bazı uluslararası güçlerin de araya girmesiyle Oslo süreci yaşandı. Tam 3 yıl boyunca çeşitli aralıklarla her iki tarafın heyetleri bir araya gelip tartışmalar yürüttü. O da sonuçsuz kaldı. Belirtmek istediğim şey bir hayli tecrübemiz oluştu.
Bu 9. ateşkes artık gerçekten barışa, kalıcı bir çözüme yol açsın. Herşeyi olgunlaştırarak zeminini oluşturarak yapmak gerekiyor. Geçmişte bu yeterli değildi. Oslo sürecinde bu zemin vardı ama bu sefer de başka nedenlerle boşa çıkarıldı. Şimdi daha ustalıklı, yapıcı bir süreci geliştirmek zorundayız. Önderliğimizin çağrısı esasta artık bu konuda yeni bir bakışın oluşması gerektiği yönündedir. Askeri yöntemler yerine siyasetin esas alınması, bu temelde de güçlerin geri çekilmesi şeklindeydi. Biz ilk olarak ateşkesi ilan ettik. Bu ateşkesle daha olgun bir tartışma zeminini oluşturmak, diyalog imkanlarını geliştirmek ve bir de geri çekilmek için hazırlık yapmak istedik. Bunun örgütsel, siyasal ve yasal zeminini oluşturmak istedik. Öncelikle güçlerimizin hazırlanmasını, konumlanmasını, örgütlenmesini bu yeni sürecin esaslarına göre yapacağız. Bunun çalışmalarını yürütüyoruz şu anda. Ve en önemlisi tüm güçlerimizin bu yeni perspektif çerçevesinde ikna faaliyetlerini yürütmeyi planladık. Her alandaki güçlerimize ulaşarak bu çağrıyı kavratmaya çalışıyoruz. Biz geri çekilme için lazım gelen, olması gereken hazırlıkları başlattık.

MECLİS KARAR ALMALI

Ama geri çekilme için karşı tarafın da yapması gerekenler var. Herkes biliyor ki Türkiye’nin en ciddi, en temel sorunu Kürt sorunudur. Bu kadar ciddi olan bir konuda en yüce irade olan Meclis’in karar alması gerekiyor, en doğru olan da budur. Biz ne istiyoruz nasıl bir karar? Güçlerimiz 1999 yılında çekildiğinde tuzağa düşürüldüler. Hepsi geldi Amed’de birikti. Ve kendisini kuşatılmış halde buldu. Bir alanda kuşatıldı. Bu bir. İkincisi, kimse sahip çıkmadı. Orta yerde kaldı. 5 yıl tek bir mermi patlamadı, fakat çözüm iradesi gelişmedi. Hem güvenlik için, hem bir yerde güvence için, hem de sağlıklı bir geri çekilmenin olması için Meclis şöyle bir karar alabilir: “Kürt sorununu barışçıl yöntemlerle çözmek üzere PKK’nin silahlı güçleri yurtdışına çıkması, bu sürecin gözlenmesi için bir komisyonun kurulması.
“Meclis Kürt sorununu çözsün sonra geri çekilelim demiyoruz. Bunu önceden öne sürüyorduk. Geri çekilme 4-5 yıldır gündemdedir. Oslo’da da temel gündem buydu. “Siz sınır dışına çıkın, biz çözeriz dedi. Daha önce biz anayasal düzeyde birtakım değişikliklerle geri çekileceğimizi belirtiyorduk. Oslo sürecinin tıkanmasının bir nedeni de buydu. Şimdi Önderlik inisiyatif kullandı. Devlet Kürt sorununun çözümünde daha köklü bir adım atmadan, sadece hukuki bir zemini oluşturacak bir yasayla düzenleme yapacak. Bu şekilde geri çekilmiş olacağız.

Silahlı mücadele dönemi bitti, siyasal mücadele yürütülecek, deniyor. Ama siyasal mücadele nasıl yürütülecek? Bu sorunun cevabı verilmeden geri çekilmede bir terslik yok mu?

Planlanan 3 aşamadır. Ateşkes ve sınırların ötesine çekilme, birinci aşamadır. Bize düşen şeyleri yaparken, Meclis’in de üstüne düşeni yapması gerekiyor, dedik. İstediğimiz yeni anayasal bir düzenleme değil, Meclis’in bir komisyon kurması, bu konuda karar alması. Meclis’e mal ederek çözüm sürecini topluma mal etmiş oluruz. AKP fazlasıyla kendisini esas alıyor. Dar yaklaşım yüzeysel tutum söz konusu. Bunun meclise getirilmesi herkese mal edilmesi demektir. Herkes katılmayabilir ama Meclis bu toplumun en yüksek iradesiyse buna ihtiyaç var. İkinci olarak, diğer siyasi partileri de bu sürece katmak gerekiyor. Öyle yansıtılıyor ki, sanki orada birkaç grup var gel desen gelecek! Olur mu, 30 yıllık savaşan bir güç var orada. Savaşta başarılı olacağına inanıyor, güveniyor. Gel demekle gelmez, ben getiremem. Sorun öyle yüzeysel yaklaşımla çözülmez. Karşı tarafın bu ciddiyetle yaklaşması gerekiyor.

Bir de şimdi bu yaptıklarımız Türkiye yasalarına göre, yasadışıdır. Heyet geliyor yanımıza. Yasadışı bir çalışma oluyor. Heyet gidiyor Önderlikle görüşüyor, savcı o heyeti sorguya çekti. Avukatlar tutuklu. Başbakan, MİT Müsteşarı’nı kurtardı, yasa çıkardı. Ama aynı işlevi gören avukatlar içeride. Madem bunu çözeceksek bunu yasal zemine kavuşturmak lazım. Bu ‘yasadışılık’ aşılmalı. Hem İmralı’ya gidişte hem geri çekilmede.
Bu konuda doğru bir yaklaşım olmazsa tıkanma tehlikesi yaşanır. Şimdiden ciddiyetin herkes tarafından anlaşılması gerekir.

Geri çekilme ne zaman olacak? Bu tamamiyle Hükümet’in temposuyla ilgili bir şeydir. Bizim için de henüz mevsim koşulları elverişli değil. Biz hazırlıklarımızı başlattık ama yasal bir çerçeve olmadan, bu konuda gözetleme komisyonu gerekiyor. Bir de daha geniş çerçevede “akil insanlar komisyonuna ihtiyaç vardır. Çünkü biz geri çekileceğiz, ama o alanlara kim yerleşecek? Köylere geri dönüş var o nasıl olacak? Birçok soru var. Hem meclis içinde hem de meclis dışında faaliyeti daha geniş olabilecek birtakım çalışmalara ihtiyaç var.

Ronahi Serhat: Aslında maksat Kürt sorununu çözmekse bunun doğal olarak Meclis’e taşınması gerekir. Ama maksat PKK’yi çözmekse, bu da hep söyledikleri gibi ‘Hükümet’in terörle mücadelesi’ kapsamına girer. Bunu pratik idari bir durum olarak görür. Sorun sadece gerillaların güvenli çekilmesi meselesi de değil. Komple bir çözüm için ilk etapta yapılması gerekenler olarak bakılmalı. Bu, Meclis’e sorumluluk yükler. Bu olmazsa kuşkular artar tabii.

YENİ ANAYASA GEREKLİ

Öcalan, “özgürlüğe ve eşitliğe dayalı kardeşlik hukukunun yeniden tesisi için muhatapları, Kürt halkını, herkesi göreve çağırıyorum diyor. Bunu da biraz açar mısınız

İlk Misak-ı Milli’de inkar edilen haklar var. Azınlık hakların da hiçbir hakkı verilmeyerek bir Türkiye şekillendi. Tüm bu halkların eşit şekilde yaşaması için yeni bir anayasa gerekli. Sorun da zaten bir demokrasi eşitlik sorunudur. Bu köklü bir değişimi gerektirir. Bu hem Kürt sorununun çözümü anlamına gelecek, hem de halklar açısından örgütlenme ifade etme kültürel kimliklerini yaşama gerçek anlamda anayasal bir forma kavuşması anlamına gelecektir.
Geri çekilme, ateşkes, nihayetinde silah bırakmaya gelecek. Bir televizyon programında Başbakan’ın danışmanı “Öcalan AKP’nin savunduğu paradigmaya geldi. Türkiye demokratikleşince Kürt sorunu çözülecektir dedi. Gerçekten Öcalan bunu mu dedi?

Karayılan: Hükümet’in çözüm dilinin olması gerekiyor. Çözümü yansıtan yaklaşım vurgular önemli. Başdanışmanın ifade ettikleri doğru değil tabii ki. Önderlik paradigmasal bir değişim yaşamıştır. Ama bu 93’lerde başlayan 2000’li yıllardan itibaren daha da gelişen bir paradigmasal değişimdir. Aslında son söyledikleri 5. savunmasının bir özetidir. Önderlik çözümü dayatmak istiyor. Daha makul, herkesin hassasiyetlerini dikkate alan bir çözüm dili geliştirmek istiyor.

AKİL İNSANLAR HERKESE GÜVEN VERMELİ

‘Akil insanlar’ komisyonu tartışılıyor. Başbakan “Bir havuzumuz var dedi. Siz nasıl görüyorsunuz?

Biz sadece akil insanlar komisyonunun oluşturulmasıyla soruna cevap olunacağını düşünmüyoruz. Bu akil insanların dayanacağı bir prosedür olmalı. Hükümet tarafı “Meclis kararına gerek yok, komisyona gerek yok, akil insanlar yeterlidir demektedir. Öyle düşünmüyoruz. Bu, hükümetin görevidir. Akil insanlara ilişkin elbette düşüncelerimiz vardır. Ama daha ortada bir şey yokken isim zikretmek istemiyorum. Bu insanlar herkese güven verecek insanlardan olmalı. Tanınan, bilinen, bu soruna vakıf yazarlar, sanatçılar, STÖ temsilcileri, hem toplumun güven duyduğu hem de tarafsız olan, vicdanına dayanan insanlardan oluşmalıdır. Bu insanların bir yetkisi olmalı, iradesi olmalı. Her şeyden önce bağımsız olmalı. Bu yasayla kurulmaz, ama yasal dayanağı olması gerekiyor.

GERİ ÇEKİLME İÇİN YASAL ÇERÇEVEYE İHTİYAÇ VAR

Başbakan “Geri çekilme sürecini denetlerler diyor. Bu akil insanlarla olabilecek bir şey mi?

Akil insanlar sürecin işleyişini denetler. Her iki tarafın üstüne düşeni yapıp yapmadığını denetler. Fakat daha oraya gelmedik. Geri çekilme için yasal bir çerçeveye ihtiyaç vardır. Geri çekilmenin basit olmadığını, geri çekilmeye herkesin ikna edilmesi için, sağlıklı bir biçimde pratikleşmesi için özellikle en büyük ikna gücü olan Önder Apo’nun devreye girmesi gerekmektedir. Ben hemen ilk etapta bu olsun demiyorum. Ama koşullarının normalleştirilmesi lazım. Değişik biçimde grupların gidip gelmesi, ilişki kurulması lazım. Önderlik devreye girmeden biz bu güçlerin hepsini ikna edemeyiz. Yönetim olarak hemfikiriz. Ama daha alta indiğimizde, orta kademede birçok arkadaş tam ikna değil. Birkaç yıldır savaşa motive olan bir düzey yakalandı. Savaş olarak güçlü olduğumuz bir pozisyondayız. İkincisi böyle avantajların bulunduğu bir dönemde böyle bir karara gitmek kolay değil. Bunu ancak önderliğimizin güçlü etkisi ve barışa olan inancımız sağlamıştır. 2013’te büyük bir savaşı geliştirmenin zemini vardır. Ama Önderliğimizin stratejik bakış açısı çok daha değerlidir. Biz aslında 2 aşamalı bir plan yapmıştık. Bir kapsamlı bir savaş. ikincisi “demokratik çözüme dair diyalog süreci çözüme ulaşırsa biz buna da açık olacağız diye karar aldık. İkincisinde karar kıldık. Ama bu kolay olmadı. Bunu hem halkımızın, hem kamuoyunun hem de devletin bilmesi lazım. Halkımız, “AKP’ye niye güvendiniz, başarı imkanınız olmuştu diyor. Biz bunları reddetmiyoruz. Bu süreci yürütürken kimseye güvenerek değil, doğru olduğuna, barışa, demokratik çözümün gerekliliğine inandığımız için geliştiriyoruz. Önderliğimizin bu konuda karar kılması ve bizim de katılımımızın temelinde bu vardır: Biz kendimize güveniyoruz. Savaşa da barışa da hazırız. Tercihimiz barıştır, demokratik çözümdür.
Bu sürecin götürülebilmesi için karşılıklı gelişmesi lazım. Biz geri çekilme için hazırlık yapıyoruz ama karşı tarafın da hazırlık yapması lazım. Kolaylık sağlaması için Önderliğimizin koşullarının düzeltilmesi bir biçimde devreye girmesi lazım. Bu olursa çözüm sürecinin ilk aşaması gerçekleşir.

Tam olarak ne düşünüyorsunuz Sayın Öcalan’ın koşullarının düzeltilmesiyle ilgili?

Ronahi Serhat: Kısıtlı imkanlarla süreç yönetilmez. Projenin sahibi kendisidir. O halde kamuoyunu heyecanlandıran bu çağrının sahibi ile hareketin temasının sağlanması gerekiyor. Bu onun hakkıdır. Doğası gereği bunun böyle olması gerekiyor. Arada heyetler gidiyor, görüşme periyodu belli değil, Önderlik istediği zaman görüş belirtme imkanına sahip değil. Önderlik çeşitli kesimlere, kadınlara, STÖ’lere sürece katılmaları çağrısı yaptı. Peki bu kesimler nasıl katılacak. Diyalog kanallarının oluşması gerekiyor. Sürecin şeffaf işlemesi gerekiyor. Kısıtlama, engel, korku, devlet konseptiyle yaklaşılmaması gerekiyor. Rahat çalışma ortamının sağlanması gerekiyor.

Karayılan: Bu devreye giriş aşama aşama olabilir. İlk etapta gidiş gelişlerin olgunlaşması gerekiyor. Mesele gerçekten çözüme giden yolu açmaktır.

AVRUPA DA ÇÖZÜME DESTEK OLMALI

Uluslararası güçlere ilişkin değerlendirmeleriniz neler?

Karayılan: Kürt sorununun sorun olmasında Avrupa’nın rolü belirleyici. Bugüne kadar Kürt halkı büyük trajedilerle karşı karşıya geldi. Yaşanan katliamlar, trajediler, çığlıklara Batı kulaklarını kapadı. Sorunun devamında çıkarlarını görüyorlardı, çözümünde değil. Biz yeter artık diyoruz. Vicdana gelin. Biz çatışacağız onlar da fayda sağlayacak. Artık buna son verilmeli. Temsilciler açıklama yaptılar, Önder Apo’nun açıklaması ardından. Herşeyden önce engel olmamaları önemlidir. Kürt sorunu uluslar arası bir sorun oldu. Eğer çözüm için katkı yaparlarsa çözüm daha kolaylaşır. Ama engel de olabilirler. Mesela Paris Katliamı. Bu katliamın faillerinin açığa çıkarılması gerekiyor. Kesinlikle bu süreci tıkatmaya dönük bir saldırıdır. Yani Avrupa tarafı da çözüme destek olmalı, engel olmamalı. AB, ABD için çağrımız budur: Sürece katkı sunun, engel olmayın. Daha değişik biçimde girişimlerde bulunabilirler. Ateşkes döneminde bu hareketi ‘terör listesi’ne aldılar. Savaş tırmanırken almadılar, tek bir mermi patlamazken aldılar. PKK’yi bu listeden çıkartırlarsa bu çözüm için büyük bir katkı olur.

ULUSAL ÇERÇEVEYİ ESAS ALDIK

Güney Kürdistan yönetimi de önem kazanıyor. Bununla ilgili görüşleriniz neler?

Karayılan: Bu süreci sadece Kuzey’le sınırlı bir süreç olarak görmüyoruz. Tüm Kürtleri ilgilendiriyor, bu nedenle son iki haftada birçok güçle irtibata geçtik. Kendilerinin görüşlerini almak istiyoruz. Dışımızdaki partilerin büyük çoğunluğu ile irtibata geçtik. Ulaşamadıklarımıza da mesaj gönderdik. Aydınlar, sanatçı çevrelerinden de görüş almak istedik. Ulusal bir çerçeveyi esas aldık. Bu süreçte destekleyici açıklamalar da oldu. Süreci götürmekte samimiyiz. Bu kez gerçekten bozulmamasını, şuradan buradan çomak sokulmamasını istiyoruz. Karşı tarafın da aynı kararlılıkla yaklaşması halinde sorun çözülür.

Sonuç olarak nasıl işleyecek bu süreç?

Karayılan: Biz aslında 1. aşamayı tartıştık. Çözüm projesi 3 aşamadan oluşuyor. Geri çekilme başladıktan sonra 2. aşama başlayacak. Nedir? Devletin ve hükümetin yapması gerekenler. Çözümü de kapsayan yeni bir anayasaya ihtiyaç vardır. Sorunun çözümünü tam demokratikleşmede görüyoruz. Bütün kimliklerin kabul edildiği, tüm kimliklerin temsil edildiği, yaşayabildiği bir sistem. Kürtlerin de kendi dili kültürüyle yaşayabildiği, kendi kendini yönetmede söz hakkının olduğu, Türkiye’nin bütünlüğü içerisinde Kürt toplumu olarak kendisini ifade edebildiği anayasal çerçeveye ihtiyaç vardır.
Özellikle 3 ana noktada düzeltme yapılmalı: Birincisi, vatandaşlık tanımı yeniden yapılması. Kapsayıcı olması, değişik kimlik ve kültürleri etniki değil de herkesin içinde kendisini göreceği bir tanımlamaya ihtiyaç var. İkincisi kimliklerin kabulü. Kimliklerin kendisini ifade edeceği koşulların sağlanması. Üçüncüsü, Türkiye ulusunun doğru tanımlanması. Kimlerden oluşuyor bir açılımın yapılması. Bunlar önemli veri oluşturur. İkinci aşama budur aslında, bunların yapılmasıdır.

Üçüncü aşama, normalleşme aşamasıdır. Çözüm yolunda “yol temizliğinin yapılması lazım. “Siyaset yapın diyorsunuz ama siyasetçilerin hepsi içeride. KCK tutukluları, tutuklu kaldığı müddetçe çözümden bahsetmek mümkün değil. Bu temizliğin yapılıp normalleşme sürecine doğru ilerlemek gerekiyor.

Barzani “Kürt halkının kazanımları uğruna dünyanın hiçbir yerine gitmeme engel yoktur – Dengê Azad

Irak Cumhurbaşkanı Celal Talabani’nin yeğeni Aras Şêx Cengî, dün Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani’den Irak Cumhurbaşkanlığı sarayına gitmesini ve Hewlêr ve Bağdat arasındaki sorunları çözümünü sağlamasını istediği mesajına, bugün Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani yazılı bir açıklamayla cevap verdi.

Dün, Kürdistan Yurtseverler Birliği-YNK’nin resmi yayın organı Kurdistanî Nwê gazetesinde, Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani’ye açık mektup göndererek Irak Cumhurbaşkanı ve YNK Genel Sekreteri Celal Talabani’nin yeğeni Aras Şêx Cengî, Hewlêr ve Bağdat arasındaki sorunlar artık çözümsüzlük noktasına geldiğini ve Kürtlerin de giderek Bağdat’taki konumlarını kaybettiklerini belirtmişti. Aras Şêx Cengî mektubunda “Bu nedenle artık kimsenin Kürtlerin kendi kendini yönetemeyeceğini dile getirmemesi için şahsınızdan tarihi bir adım atmanızı öneriyorum demişti.

 Aras Şêx Cengî, Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani’ye sunduğu önerisinde ise şunları dile getirmişti “Siz Kürdistan Bölge Başkanı olarak Bağdat’a gelin ve Hewlêr ve Bağdat arasındaki sorunlar çözülene kadar Cumhurbaşkanlığı sarayında kalacağınızı duyurun.

 Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani, YNK’nin resmi yayın organı Kurdistanî Nwê gazetesinde yayınlanan yazılı açıklamasında “Eğer Bağdat’a gitmemden bir sonuç elde edileceğini bilseydim, ikirciksiz giderdim dedi.

 Kürdistan Bölge Başkanı Mesud Barzani, Irak Cumhurbaşkanı ve YNK Genel Sekreteri Celal Talabani’nin yeğeni Aras Şêx Cengî’ye verdiği cevapta ayrıca “Kürt halkının yararı söz konusu olduğunda dünyanın her yerine gitmemi engelleyen bir neden yoktur dedi.

 Barzani “Eğer Bağdat’a gitmemden bir sonuç elde edileceğini bilseydim, ikirciksiz giderdim. Fakat herkes biliyor ki, ben defalarca Bağdat’a gittim, birçok söz verdiler ve birçok alanda Kürdistan’ın çıkarları ve Irak’ın siyasi süreci ile ilgili anlaşmalar yaptık. Fakat onlar kendi attıkları imzalara saygı göstermedikleri gibi verdikleri sözlere de sırtlarını döndüler dedi.
 
Mesud Barzani son olarak, Aras Şêx Cengî’ye “Bağdat’a gidip var olan sorunların çözüleceğine yönelik bir garanti var mı? diye sordu.

Serok Barzanî: Heger Bizanim Çûyîna Min bo Bexdadê Encam Hebe bi Bê Dudilî Diçim – Peyamner
 
Serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî radighîne ku eger destkeftiyên Kurd tê de hebin tu rêgiriyek ji bo ku ew biçe her cihekî dunyayê tune ye, herweha dibêje: “Eger ez bizanim çûyîna min bo Bexdadê encam dide ez dê bi bê dudilî herim.

 Ev gotina serok Barzanî, bersivdana nameya ku duh birazayê serokomarê Êraqê Mam Celal, Aras Şêx Cengî ku di rojnameya Kurdistana Nû ku arasteyî Barzanî kiriye de hatiye.

 Aras Şêx Cengî di hejmara duh ya Kurdistana Nû de ku ziman halê Yekîtiya Niştimanî ya Kurdistanê ye nameyek arasteyî Serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî kiribû û di beşekî nameya xwe de dibêje: “Ez pêşniyarekê ji bo cenabê we dikim ku hûn destpêşxeriyekê bo dîrokê bikin, ku carek din kes nebêje ev millet nikare xwe bi xwe rêve bibe.

 Aras Şêx Cengî di nameya xwe de daxwaz ji Barzanî kiribû ku biçe Bexdadê û gotibû: “Bawer bikin dizanim cenabê we bi vê destpêşxeriyê mezintir dibin ew jî ewe ye ku cenabê we weku Serokê Herêmê yekser û bi bê tu helwestek berve Bexdadê biçin û li wir rûnin û rabighînin taku çareserkirina kêşeyan venegerin Hewlêrê.

Di beramber de Serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî di hejmara îro pêcşeme 28/3/2013`an ya Kurdistana Nû de di bersivdana nameya Aras Şêx Cengî de dibêje: “Tu astengiyek nîne ku ez biçim her şûnekî dunyayê eger qazanca gelê Kurdistanê tê de hebe.

 Serok Barzanî dibêje: “Eger ez bizanim çûyîna min bo Bexdadê encama wê dê hebe bi bê dudilî diçim, lê belê hûn hemû dizanin çendîn car ez çûm û çendîn car soz dan û em li ser gelek tiştan rêkeftin, ku di berjewendiya Kurdistanê û proseya siyasî ya Êraqê de bû, lê belê rêz li îmzeya xwe negirtin û pişta xwe dan wan sozan.

 Serokê Herêma Kurdistanê pirsyara wê yekê jî kir û got: “Çi gerantî heye ku ez biçim Bexdadê ku kêşeyên heyî bêne çareser kirin.?

Karayılan: Yasal Düzenleme Şart – Kurdistan – Post
 
Türkiye ‘de, Kürt sorununun çözümü için başlatılan süreçte önemli bir adım olarak görülen PKK ‘lıların sınır dışına çekilmesi tartışmaları sürerken, örgütün Kandil’deki lideri KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, geri çekilme için gereken hazırlıkları başlattıklarını ancak devletin atması gereken adımlar olduğunu söyledi. Avrupa’da PKK çizgisinde yayın yapan Nuçe TV’ye konuşan Karayılan, “Oslo sürecinin tıkanmasına neden olan konulardan biri geri çekilmeydi. Öcalan devreye girmeden, bu güçlerin hepsini ikna edip geri çekemeyiz” dedi. Karayılan, Kürt sorununun çözümünde silahın yapması gerekeni yaptığını da kaydederek, ancak bunun, bundan sonra silah bir işlev görmeyecek anlamına gelmemesi gerektiğini de söyledi.
Avrupa’da PKK ile aynı çizgide yayın yapan Nuçe TV’ye çözüm süreci ve geri çekilme konularını değerlendiren Murat Karayılan, silahlı güçlerin sınır dışına çekilmesi için gereken hazırlıkları başlattıklarını, ama geri çekilme için devletin atması gereken adımlar olduğunu söyledi. Geri çekilme konusunda TBMM’nin karar almasını istediklerini belirten Karayılan şöyle konuştu, “Biz neyi istiyoruz. Nasıl bir karar istiyoruz. Güçlerimiz 1999’da çekildiğinde tuzağa düşürüldüler. Hepsi geldi Amed’de (Diyarbakır) birikti, kuşatılmış halde kendisini buldu. Bir bu sorun var. Kimse sahip çıkmadı, orta yerde kaldı. 5 yıl tek silah patlamamasına rağmen tuzağa düşürülüp öldürüldüler. Hem güvenlik için, güçlerin güvenliği için, hem bir yerde güvence için, hem de sağlıklı bir geri çekilişin olması için meclis şöyle bir karar alabilir. ‘Kürt sorununun barışçıl çözümü için PKK’nın silahlı güçlerinin sınır dışına çıkması ve bunun için bir komisyonun bu süreci gözetlemesi’ için karar alabilir.”

‘OSLO SÜRECİNİN TIKANMA NEDENİ GERİ ÇEKİLMEYDİ’

Murat Karayılan, sınır ötesine çekilme olgusunun 5-6 yıldan beri gündemde olduğunu, devletin hep kendilerine, ‘Siz sınır ötesine çekilin, sorunu çözeriz’ dediğini ancak bir güvence vermediğini kaydederek konuşmasını şöyle sürdürdü, “Sayın Başbakan ‘bu defa infazlar olmayacak’ diyor. Sözlü söylemle olmaz. Biz daha önce anayasal düzeyde bir takım değişikliklerle geri çekileceğimizi söylüyorduk. Oslo sürecinin tıkınmasının sebeplerinden biri buydu. Şimdi önderlik insiyatif kullanıyor. Sadece çekilme için hukuki bir zemin oluşturacak bir düzenleme ile geri çekilmiş oluyoruz. Sınırların ötesine çekilme birinci aşamadır. Biz çağrıyı olduğu gibi kabul ediyor ve uygulamak istiyoruz. ‘Karşı tarafın da üstüne düşeni yapması gerekiyor’ dedik. Eskisi gibi çok kapsamlı bir anayasal düzeyde kararla değil, komisyon kurması ve yasal kararlar almasını istiyoruz.”

‘APO DEVREYE GİRMEDEN, HEPSİNİ GERİ ÇEKEMEYİZ’

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, geri çekilme ile ilgili dar bir yaklaşım ve yüzeysel bir tutumun söz konusu olduğunu ileri sürerek şunları söyledi, “Sanki orada birkaç grup var, gel deyince gelirler. 30 yıllık bir grup var, gel demekle gelinmez, ben getiremem. Savaşa inanıyorlar, savaşla sonuca varacağına inanıyorlar. Ben getiremem. Bize zor geliyor, öyle kolay bir şey değil. Geri çekilme konusunda bizim elimizin güçlendirilmesi lazımdır. Geri çekilme için yasal çerçeveye ihtiyaç vardır. Geri çekilmenin basit sıradan bir olay olmadığı, herkesin ikna edilmesi ve bunun pratikleşmesi için özellikle en büyük ikna gücü olan projenin sahibi olan Öcalan’ın devreye girmesi gerekmektedir. Ben hemen ilk etapta ‘özgür olsun gelsin devreye girsin’ demiyorum. Ama koşullarının oluşturulması ve ilişki kurabilmesi lazımdır. Ben burada sadece içimizde kendi görüşlerimizi ifade etmiyoruz. Apo devreye girmeden bu güçlerin hepsini ikna edip geri çekemeyiz. Sorunlar çıkar.”

‘SİLAH YAPMASI GEREKENİ YAPTI’

Karayılan, Kürt sorununun çözümünde silahın yapması gerekeni yaptığını, ancak bundan sonra silah işlev görmez demenin tam olarak doğru olmayacağını da vurgulayarak konuşmasını şöyle tamamladı, “Türk ordusu 30 yıldır bu dağlardan bizi sökemedi. Biz de Türk ordusunu yenemedik. Yenişemeyen bir durum söz konusu. Bu nedenle silah yapması gerekeni yaptı ama, ‘silah kökten devre dışıdır’ demek ayrı bir konudur. Şu anda savaşacak güçte ve hazırlıktayız ancak tercihimizi demokratik çözümden yana yaptık. ‘Biz şunu yaptık, devlet şunu yapmalı’ demiyoruz. ‘Herkes ev ödevini yapmalıdır’ diyoruz. Biz ateşkes yaptık. Geri çekilme hazırlıklarını yapıyoruz, ama karşı tarafın da hazırlık yapması lazımdır, elimizi güçlendirmesi için.”

Mandela rakirine nexweşxanê –  AVESTA KURD

AvestaKurd – Serokdewletê berê yê Efrîkaya Başûr û rêberê efsanewî Nelson Mandela rakirine nexweşxanê. Mandelayê 94 salî ji ber enfeksiyona pişikê gran nexweş ketiye.
Ji ber ji nû ve vehatina enfeksiyona pişikê, rêberê efsanewî û serokdewletê berê yê Efrîkaya Başûr Nelson Mandela rakirine nexweşxanê.
Serokdewletê Efrîkaya Başûr Jacop Zuma bang li bijîşkan kir ku, çi ji destê wan tên bila bikin. Zuma, li hemû cîhanê jî xwest ku bila ji bo Nelson Mandela dua bikin.
Nelson Mandelayê 94 salî, di destpêka vê mehê de jî, li ber heman nexweşiyê rakiribûn nexweşxanê û ew 24 seeta li nexweşxanê di bin kontrolê de girtibûn.
Nelson Mandela, li cîhanê navekî sembol yê li dijî nijadperestiyê ye.

Esed derket derve: Parêzgarê nû yê Hesekê destnîşan kir –  Rûdaw

Serokê Sûriyê Beşar Esed ku demeke dirêj bû xûya nedikir û çend roj berê dengoya kuştina wî hatibû belavkirin, derket derve û sonda parêzgarê nû yê bajarê Hesekê yê rojavayê Kurdistanê qebûl kir.

Serokê Sûriyê Beşar Esed ku çend roj berê dengoya kuştina wî hatibû belavkirin, îro (28.03.2013) derket derve.

Li gorî nûçeya fermî ya Sûriyê (SANA), Esed bi parêzgarê nû yê bajarê Hesekê yê rojavayê Kurdistanê re civiya û sonda wî qebûl kir.

Ev sêyemîn parêzgarê Hesekê ye ku ji destpêka bûyerên Sûriyê (15 Adara 2011) ve heta niha hatine guhertin.

Navê parêzgarê nû yê Hesekê, Mihemed Zeal Elî ye.

Piraniya xelkê parêzgeha Hesekê yê rojavayê Kurdistanê kurd in. Vê dawiyê li Hesekê jî gelek bûyer û pevçûn navbera hêzên opozîsyon û rejîma Sûriyê de derketin. Niha piraniya deverên bakûrê Hesekê ketiye bin kontrola hêzên kurd û hinek deverên başûrê parêzgehê mina Şedadiye û Yeirûbiye di destê hêzên opozîsyonê de ne ku piranî îslamî û ser bi Cebha El Nesre ne.

Kürdistan Stratejik Araştırmalar Merkezi

www.navendalekolin.com – www.lekolin.org – www.lekolin.net – www.lekolin.info