Her çendî ev komploya bê bext berdewam bû jî , em di nava jîyaneki herî bi êş de dijîn. Dewleta hov û hêzên hevalbendên wan êrîşên xwe yên

Her çendî ev komploya bê bext berdewam bû jî , em di nava jîyaneki herî bi êş de dijîn.  Dewleta hov û hêzên hevalbendên wan êrîşên xwe yên li ser wargehê ne rawestandin û hîn zêdetîr di dan berdewamkirin.

Vê demê ji istixbarata komara Tirkiye bi alîkariya hêzên PDK’ê li ser rîya Musil di dîroka 17/11/1999’an de erebeya ku kes dibirin nexweşxanê di ketîna Musilê de ji aliyê hêzên hov ve hat gule barandin.  Di vê êrîşê de ajovanê bi navê Qadir Fetih jiyana xwe ji dest da. Heta nexweş birina nexweşxanê  em di nava tirs û fikarandebûn. Li milekî êrîşên hovane, li mile din jî nebûna derfetên jîyanê û me bi jîyanê re şer dikir. Ji bo peydakirina kiloyek sebze û her tiştek din yên pêdivîyên jîyanê gelê xêzan û hejar, carnan 14 demjimêran di xebitîn.  Ev xebitîn hemu ji bo peydakirina pêdivîyên jîyanê bû. Ji bo vê jîyanê bidin berdewamkirin, canê xwe di avêtin erde. Ji ber ku tu roj nebûn em bi xeberên qeza çêbûye, em ji xew dirabun. Ji ber van qezayan bi dehan kes jiyana xwe dest dan û zarok man sêwî. Vî gelê penaber bi vê jîyana bi êş û dijwar heta sala 2003 de dema ruxandina komara İraqê bi jîyanê re şerkirin û berxwedan.

Piştî ruxandina komara Iraqê hinek derfetên nû ji bo penaberan re çêbun. Ji ber  ku li herêma federal ya Başûrê Kurdistanê di xebitîn. Ji bo jîyankirinê, dîsa jî diçin mirinê. ji ber ku em her sibê difikirîn gelo wê îro jî qeza be! Ji ber ku gelek qeza rudidin û gelek kes diçin mirine.

 Lê disa jî êrîşên dewleta Tirkiye li ser wargeha me bi dawî nebun. Ji bo NY(Netewên Yekbûyî) ji wargehê derkevin bi gotinên ev wargeh, wargeha PKK’ê ye her tim di anîn rojevê û digotin her kesê di wargehê de bi çekin. Lê dema heyeta kordinesyona sê alî ya li dijî hêzên azadiyê hatin avakirin û dema hatin wargehê dît zêdetîrî şênîyên wargehê ji jîn û zarokan pêk dêt matmayî man. Wusa famkirin ku dewleta hov û zilimkar hemu idayên wan pûç û valane. Li dijî vê ideya devlete Tirkiye sipasiya xwe ji wargehê re kir. Piştî vê yekê hîn zêdetir êrîşên bê bext berdewamdikirin. Armanca va êrîşan ya esasî jî valekirina wargehê ye. Tirsa dewleta Tirkiye ji wargeha me ewe ku sazîbûn  bi rêxistinbûyîna wargehê ye.

Ji ber ku wargeha me li sistema konfederalîzma demokratîk xwe bi rêxistin dikê. Saziyên me yên mîna saziya şaredarîyê, meclisa gel ya demokratik, sazîya ziman û perwerdê, çand û hûner, wexfa jînê û her wekî din ji saziyên cuda pêk tên. Dewleta hov û barbar tişta herî serek jê di tîrsê û jê bandor dibe saziya perwederdêye. Ji ber ku dibîne gelê penaber zarokên wan bi zimanê xwe yê dayîkê çawa perwede dibin û pêl bi pêl bilind dibin û zanqo jî diqedînin.  Ew zimanê ku dijmin qedexekirî û digot nayê bikaranîn çawan ku dît li Mexmurê bo zimanê perwerdê û bi xwendina vî zimanî parêzvan, textor, mihendîz û ji nav vî gelê penaber derdikevin.  Dijminê hov disan bere xwe daye vî  tiştî ku gelê penaber ji bo wargehê vala bikê.
Li şuna dewleta hov  ji  wargeha me bipirse û şertên we çine? Li cîhanê digerin û dixwazin bi alîkariya hukumeta İraqê –DYE(Dewletên Yekbûyî yê Emerîqa) û NY bi awayekî bê bext dixwazin wargeha me tunebikin. Ji ber ku dema serokwezirê Komara Tirkiye her gera xwe ya cîhanê wargeha me û hêzên azadîyê dixê rovejê û di gera xwe de her carî dibêje di demekî kin de wargeha Mexmur vegere. Gelo ez dipirsim we ji bo azadîya gelê Mexmur çikiriye da em vegerin? Gelo hikumeta Tirk qet ji gelê penaber pirsiye ku şertên we yên vegerê çine?

Erdal Ürek

Navenda Lêkolînên Stratejîk a Kurdistanê

www.navendalekolin.com www.lekolin.org -www.lekolin.net - www.lekolin.info